Συνολικές προβολές σελίδας

Κυριακή 20 Νοεμβρίου 2022

Zeljko Joksimovic - Miljacka  Οταν το ταλεντο ενωνεται με την ευγενεια ψυχης.....

 

https://www.youtube.com/watch?v=HHJl_ImzuEs



 


Τετάρτη 1 Απριλίου 2020

Ἡ Ἑλληνικὴ Πολιτεία ζήτησε καὶ ἐπίσημα βοήθεια ἀπὸ τὴν Ἐκκλησία στὸ ἰδιαίτερα δύσκολο ἔργο, ποὺ ἔχει ἐπωμισθεῖ. Ἀλλὰ ποιὰ βοήθεια; Ζήτησε νὰ βοηθήση ἡ Ἐκκλησία νὰ πεισθοῦν οἱ χριστιανοὶ νὰ ἐφαρμόσουν τὰ ἀνθρώπινα μέτρα, ποὺ ἐκείνη ἐπιβάλλει. Νὰ παραμείνουν στὸ σπίτι τους.

Τώρα, ἰδιαίτερα στὶς κρίσιμες αὐτὲς ἡμέρες, ἔπρεπε νὰ χτυποῦν ὅλες οἱ καμπάνες τὴν ὥρα τῶν ἱερῶν ἀκολουθιῶν, γιὰ νὰ σημαίνουν ὅτι ἡ Ἐκκλησία ἀγρυπνεῖ γιὰ τὰ παιδιά της καὶ γιὰ ὁλόκληρο τὸν κόσμο. Τώρα, ἰδιαίτερα ἔπρεπε νὰ γίνονται λιτανεῖες μὲ ἅγιες εἰκόνες καὶ ἅγια λείψανα, γιὰ νὰ συντονισθοῦν οἱ πρεσβεῖες ὅλων τῶν ἁγίων, γιὰ νὰ φθάσουν τὰ αἰτήματά μας στὸν θρόνο τοῦ Θεοῦ.  Τώρα, ἰδιαίτερα, ἔπρεπε ὅλοι οἱ ἱεροὶ ναοὶ νὰ λειτουργοῦνται, ἔστω μὲ τὸν παπᾶ, τὸν ψάλτη, τὸν νεωκόρο καὶ ὅσους πιστοὺς προβλέπουν οἱ εἰδικοί, γιὰ νὰ ἀνέρχεται εὐχαριστιακὰ ὡς κραυγὴ πόνου ἡ ἱκεσία σωτηρίας ἀπὸ τὸν Θεό. Τώρα, ἰδιαίτερα ἔπρεπε νὰ εὑρεθῆ τρόπος οἱ ἑτοιμασμένοι χριστιανοὶ νὰ λαμβάνουν τὸ πανάχραντο Σῶμα καὶ Αἷμα τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ Χριστοῦ, τὸ ἀλεξιτήριο παντὸς κακοῦ, τὸ φάρμακο τῆς ἀθανασίας, καὶ ὄχι (ὤ τῆς βλασφημίας) τὸ μέσον μετάδοσης τῶν μικροβίων καὶ τῶν ἰῶν! Τώρα, ἰδιαίτερα εἶναι ἡ ὥρα τῆς Ἐκκλησίας νὰ προσφέρη τὸ πιὸ ἀπαραίτητο, τὸ πιὸ ἀποτελεσματικό, ποὺ ἔχουν ἄναγκη ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, τὴν πανίσχυρη καὶ φιλάνθρωπη θεία βοήθεια....

περισσοτερα  http://aktines.blogspot.com/2020/03/blog-post_219.html


Τρίτη 31 Μαρτίου 2020

Επιστολή που ραγίζει κόκκαλα προς την υπουργό Παιδείας Νίκη Κεραμέως με πολλές αιχμηρές εκφράσεις έστειλε ο μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής κ.Νικόλαος διαμαρτυρόμενος για την απαγόρευση των θρησκευτικών τελετουργιών λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού.

Μητροπολίτης Μεσογαίας Νικόλαος: «Αν δεν ξυπνήσουμε, τελειώσαμε ...


Ο κ.Νικόλαος ζητά εμμέσως από την κυβέρνηση να επιτραπεί η διεξαγωγή λειτουργιών με ολιγάριθμους πιστούς τις ημέρες της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα.

Ο Ιεράρχης μιλά για «εχθρικότητα» και «παράλογη πολεμική» από την πλευρά της κυβέρνησης προς την Εκκλησία εκφράζοντας την ενόχλησή του γιατί η απόφαση της Διαρκούς Ιεράς Συνόδου για τον περιορισμό των λειτουργιών αγνοήθηκε κι πάρθηκε η απόφαση για καθολική αναστολή τους. «Δεν είναι η Εκκλησία ένα άτακτο κοριτσάκι που του τραβάμε τα μαλλιά ή το χαστουκίζουμε για να συμμορφωθεί» υποστηρίζει χαρακτηριστικά.

Ο κ. Νικόλαος προχωρά και σε ιστορικούς παραλληλισμούς με την Σοβιετική Ένωση που … ποτέ δεν απαγόρευσε την λατρεία κεκλεισμένων των θυρών! Κατά πάγια τακτική όλων όσων επέκριναν την κυβέρνηση για την απόφασή του, ο μητροπολίτης επικαλείται κι αυτός την πίεση των πιστών προς τους ιερείς.

Ο Ιεράρχης ζητά εμμέσως από την κυβέρνηση, μέσω ρητορικών ερωτήσεων, να χαλαρώσει τους περιορισμούς στην διεξαγωγή των λειτουργιών ενόψει της Μεγάλης Εβδομάδας και του Πάσχα. Μάλιστα, ο μητροπολίτης καλεί την Ν. Κεραμέως να ρωτήσει τον εκπρόσωπο του υπουργείου Υγείας Σωτήρη Τσιόρδα «αν η τέλεση της θείας λατρείας από τους ιερείς με πέντε ή δέκα ανθρώπους στις μεγάλες γιορτές, υπό την προϋπόθεση της ασυστηρής τήρησης των όρων της Κυβέρνησης, ενέχει κίνδυνο μετάδοσης του ιού».

Η ΕΠΙΜΑΧΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ :
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΙΕΡΑ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΣ
ΜΕΣΟΓΑΙΑΣ & ΛΑΥΡΕΩΤΙΚΗΣ

Πρωτ. 452
Ἀριθμ.
Διεκπ. 205
Σπάτα, 30 Μαρτίου 2020

Αξιότιμη
κα Νίκη Κεραμέως
Υπουργό Παιδείας & Θρησκευμάτων

Αξιότιμη κα Υπουργέ,

Αφορμή για την επιστολή αυτήν, την οποία αποστέλλω και στον κ. Υπουργό Υγείας, αποτελεί η νέα Κοινή Υπουργική Απόφαση που υπογρά­ψατε στις 28.3.2020 (Δ1α/ΓΠ.οικ. 21285 ΚΥΑ).

Ευθύς εξ αρχής, θα ήθελα να σας καταστήσω σαφές ότι δεν εκ­προσω­πώ κανέναν άλλον παρά τον εαυτό μου και μόνον, νομίζω όμως ότι οι σκέ­ψεις που ακολουθούν εκφράζουν την κοινή λογική και φυσικά τα αισθήματα πολλών συμπολιτών μας, μάλιστα και κατοίκων της Νότιας Αττικής και μεγάλου τμήματος της Ανατολικής, την εκκλησια­στική ευθύνη της οποίας έχω ως Μητροπολίτης Μεσογαίας και Λαυρεωτικής.

Δεν αποτελεί κολακεία ούτε υποκρύπτει σκοπιμότητα το να εκφρά­σω τις ευχαριστίες μου και προς εσάς προσωπικά και προς την Κυβέρνηση για όσα πολλά και με περισσή σύνεση και τόλμη κάνετε για την προστασία και την ευημερία του λαού μας, κάτω από εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες.

Παρά ταύτα, επιτρέψτε μου με όλον το σεβασμό στο πρόσωπο και στη θέση ευθύνης που κατέχετε να μοιραστώ κάποιες σκέψεις και ερωτή­ματά μου, όχι με διάθεση να σας ελέγξω, αλλά να συμβάλω κι εγώ στην καλύτερη ρύθμιση των θεμάτων που αφορούν τη λειτουργία της Εκκλησίας μας, μάλι­στα ύστερα και από την χθεσινή σας Απόφαση (ΚΥΑ) και κάτω από τα δεδομένα των ημερών.

Σύμφωνα με αυτήν, συνεχίζεται η απαγόρευση όχι μόνο των θρησκευ­τικών συναθροίσεων, αλλά αυστηρώς και της τέλεσης ακολουθιών και της θείας λειτουργίας εντός των ιερών ναών.

Θεωρώ ότι η Απόφαση αυτή της Κυβέρνησης, η οποία όμως φέρει τη δική σας υπογραφή, παραβιάζει τα όσα διακηρύττονται περί των διακρι­τών ρόλων μεταξύ Εκκλησίας και Πολιτείας. Ρόλος της πολιτείας ασφαλώς και είναι, στα μέτρα ευθύνης της για την προστασία του αγαθού της δημό­σιας υγείας, εφόσον έτσι κρίνει, να απαγορεύσει μεταξύ άλλων και τις θρη­σκευ­τικές συναθροίσεις. Η τέλεση όμως της θείας λατρείας για μας τους Ορθο­δόξους είναι αποκλειστικά «ρόλος», εμείς το ονομάζουμε αποστολή, και ευθύνη της Εκκλησίας. Συνε­πώς, μια απόφαση περιορισμού της θείας λα­τρείας δεν μπορεί να λαμβά­νεται μονομερώς από την πολιτεία, ή τουλά­χιστον χωρίς την σύμφωνη γνώ­μη της επίσημης Εκκλησίας ή πολύ περισσό­τερο με παράκαμψη ή και περιφρόνηση της Ιεράς Συνόδου. Βγήκαν δύο Αποφάσεις αγνοώντας παντε­λώς επίσημες Συνο­δικές Θέσεις και Αιτήματα χωρίς τη στοιχει­ώδη εκ προτέρων ενημέρωση ή συνεννόηση. Δεν είναι η Εκκλησία ένα άτακτο κοριτσάκι που του τραβάμε τα μαλλιά ή το χαστου­κίζουμε για να συμμορφωθεί. Ο θεσμικός σεβασμός τραυματίστηκε καίρια. Η Εκκλησία είχε και έχει πολύ λογικές λύσεις και προτάσεις στα πλαίσια της αποκλει­στικής αρμοδιότητάς της για να βοηθήσει την πολιτεία στον αγώνα της.
Απαγόρευση της θείας λατρείας δεν έχει γίνει ποτέ, ακόμη και από τα επισήμως ταυτιζόμενα με τον αθεϊσμό καθεστώτα, πλην του Εμβέρ Χότζα στην Αλβανία. Το σοβιετικό καθεστώς πολέμησε τη θρησκευτικό­τητα, εδίωξε την Εκκλησία, γκρέμισε ναούς, εξόντωσε κληρικούς, δεν απα­γό­ρευσε όμως τη λατρεία κεκλεισμένων των θυρών. Η Κυβέρνησή μας το έκανε!

Στις μέρες μας, κάτω από το καθεστώς της απειλής εξάπλωσης του κορωνοϊού, σε καμία άλλη χώρα πλην της Ελλάδας δεν έχει απαγο­ρευθεί η τέλεση της θείας λατρείας, ούτε στην Κύπρο, ούτε στις σλαβικές χώρες, ούτε στην Κορέα, ούτε στις εκκλησίες του Οικουμενικού Θρόνου. Εκεί το θέμα το ρύθμισαν οι αρμόδιες εκκλησίες μόνες τους, σεβόμενες ασφαλώς τις αποφά­σεις των κυβερνήσεων τους. Οι συναθροίσεις πάσης φύσεως, και οι θρησκευ­τικές, απαγορεύτηκαν, την λατρεία όμως κανείς δεν την ακούμπησε.

Με τη νέα Απόφαση (ΚΥΑ), ενώ επιτρέπεται η τέλεση θείων λειτουρ­γιών σε ναούς από όπου γίνεται αναμετάδοση μέσω τηλεοπτικού ή ραδιο­φωνικού σταθμού, ρητά απαγορεύεται η τέλεση σε ναούς με αναμετάδοση μέσω διαδικτύου. Γιατί αυτό; Το internet δημιουργεί μικρόβια και ιούς και η τηλεόραση όχι; Πού παραβιάζονται οι όροι υγιεινής προστασίας; Κάποιοι ναοί είναι ασφαλείς και οι υπόλοιποι όχι; Η διαδικτυακή αναμετάδοση δεν θα βοηθούσε να ελεγχθεί και η παρουσία κόσμου στους ναούς;

Το όλο πλαίσιο ως έχει προκαλεί για παράνομες υπεκφυγές με τέλεση λειτουργιών «κρυφά» ή εκεί που δεν περιλαμβάνει η ΚΥΑ, με συνέπειες που δύσκολα θα ελεγχθούν και τότε θα δημιουργηθεί πρόβλημα με τη δημόσια υγεία. Αν οι ιερείς τελούν λειτουργίες στα σπίτια τους, σε αποθήκες, σε σαλόνια, σε ουδέτερους χώρους, σε ξωκλήσια που η πολιτεία τα μετέτρεψε σε μουσεία και δεν είναι πλέον χώροι θρησκευτικών συνα­θροίσεων, με πολύ περισσότερα άτομα, αυτό δεν προκαλεί ανησυχία στην Κυβέρ­νηση; Θα ήταν πιο ασφαλές σε λίγα τετραγωνικά να συγκεντρώνονται κρυφά άτομα ανεξέλεγκτα σε αριθμό (μέλη οικογένειας, συχνά πολύτεκνης κ.λπ.) από το να τελεσθεί η λειτουργία παρουσία 3 ή 5 ή 10 ατόμων σε ένα χώρο 200 ή 400 ή και περισσότερων τετραγωνικών; Αυτές τις παρεκκλίσεις θα μπορούσε να τις απαγορεύσει η Εκκλησία, πώς όμως θα τις ελέγξει η πολι­τεία, αν δεν συνεργαστεί μαζί της;

Τα μέτρα αυτά πληγώνουν βαθιά τους εχέφρονες πιστούς και θα εξαγριώσουν αυτούς από τους οποίους θέλουμε να προστατευθούμε και τους οποίους δύσκολα ελέγχουμε. Πώς θα ελεγχθεί ο φανατισμός, η παρα­νοϊκή εμπάθεια, ο εξαγριωμένος παραλογισμός; Επιπλέον, διχάζεται και ο λαός και προκαλείται σύγχυση, όταν δεν υπάρχουν αιτιολογημένες απα­ντή­σεις και λογικά επιχειρήματα και εξηγήσεις. Ποιος να καταλάβει ότι 5 άτομα σε ένα χώρο 300 τετραγωνικών, όταν λειτουργούνται, απειλείται η δημόσια υγεία;

Από τα μέτρα δεν εξαιρούνται τα μοναστήρια. Εκεί γιατί επιτρέ­πεται η κοινή ζωή, η κοινή τράπεζα και ρητά απαγορεύεται η θεία λατρεία, τη στιγμή που οι συνήθως λίγες μοναχές ή μοναχοί θα μπορούσαν να δια­σκορπιστούν μέσα στον ναό; Τους αναγνωρίζονται όλα πλην της λατρείας που είναι το κέντρο της ζωής τους. Γιατί να μη γίνονται οι ακολουθίες κεκλει­σμένων των θυρών αποκλειστικά για τα μέλη της μοναστικής αδελφότητος;

Σας προτείνουμε να ερωτηθεί ο κ. Τσιόδρας και να αποφανθεί για το αν η τέλεση της θείας λατρείας από τους ιερείς με πέντε ή δέκα ανθρώ­πους στις μεγάλες γιορτές, υπό την προϋπόθεση της αυστηρής τήρησης των όρων της Κυβέρνησης, ενέχει κίνδυνο μετάδοσης του ιού ή κάπως παραβιάζει το πνεύμα των μέτρων. Ας απαντήσει ο ίδιος και η ομάδα του με καθαρά επιστημονικά κριτήρια, όχι με βάση την ιδεολογία τους (τι πιστεύουν), αλλά αυστηρά στη βάση της επιστημονικής ειδικότητας τους (τι γνωρίζουν).

Έχει δημιουργηθεί το αίσθημα μιας εχθρικότητας και παράλογης πολε­μικής από την πλευρά της Κυβέρνησης προς την Εκκλησία ή ακόμη ότι έτσι υποθάλπεται η ύβρις, που κατά κόρον εκφράστηκε για το ιερότερο στοιχείο της πίστης των Ορθοδόξων, που είναι η Θεία Ευχαριστία. Πώς αυτό θα εξαλειφθεί;

Την Εκκλησία φαίνεται πως δεν την έχει καταλάβει η Κυβέρνηση. Ίσως να φταίμε κι εμείς. Η πίστη είναι πολύ βαθύ στοιχείο υπαρξιακής δύναμης στην ψυχή μας. Χωρίς αυτήν δεν μπορούμε να ζήσουμε, πολύ δε περισσότερο δεν υπάρχουμε. Αυτό έχει καίρια χτυπηθεί. Μας πνίγηκε η ζωή, μας κόπηκε η αναπνοή, μας απειλείται η ταυτότητα. Αυτό είναι η λειτουργία.

Αναγνωρίζουμε ότι τα μέτρα είναι προσωρινά, η κατάσταση εξαιρετικά δύσκολη, ότι στην ουσία το πρόβλημα είναι σε μία Κυριακή (5/4), στον Ακάθιστο Ύμνο (Παρασκευή 3/4) και στο Σάββατο του Λαζάρου (11/4). Ακολουθεί όμως η Μεγάλη Εβδομάδα και το Πάσχα. Και καταλαβαίνετε αυτό τι σημαίνει. Χωρίς τη συνεργασία της Εκκλησίας, με τραυματισμένη την εμπιστοσύνη και τον αμοιβαίο σεβασμό, πώς είναι δυνατόν να ρυθμι­σθεί το όλο θέμα;

Κα Υπουργέ, σας ζητώ συγγνώμη αλλά ο σκοπός της επιστολής μου δεν είναι να σας ελέγξει, αλλά να βοηθήσει στην εξεύρεση μιας πιο ορθο­λογικής Απόφασης, πολιτικά συνετότερης και εκκλησιαστικά δικαιότερης. Η συνεννόηση με την Εκκλησία, η συνεργασία μαζί της και ο αμοιβαίος σεβα­σμός και εμπιστοσύνη είναι μονόδρομος.

Επίσης η επιστολή μου θα δημοσιευθεί όχι για να ασκήσει μικρο­νοϊκά κάποια πίεση ή να εκβιάσει με κοσμική αντίληψη, αλλά για να κριθεί δημό­σια ως προς τη λογική της και το φρόνημά της, γιατί τα μέτρα που πήρε η Κυβέρνηση αφορούν τον δημόσιο βίο.

Η ισχύς της ΚΥΑ λήγει στις 11/4. Τί θα γίνει μετά; Είναι δυνατόν την Μεγάλη Πέμπτη που τιμούμε τον Μυστικό Δείπνο να μην τελέσουμε τη θεία Ευχαριστία; Είναι δυνατόν την Κυριακή των Βαΐων να μην ακουστεί το Ωσαννά στους ναούς μας, όπως έχουμε μάθει; Είναι δυνατόν τη Μεγάλη Παρασκευή να μη γίνει περιφορά του Επιταφίου μέσα στους ναούς; την Κυριακή του Πάσχα να απαγορεύσουμε το «Χριστός Ανέστη»; Είναι σαν να βάζουμε τον Χριστό μέσα στον τάφο πασχαλιάτικα και να Τον εμποδίζουμε να βγει. Εμείς πάντως πιστεύουμε με όλη τη δύναμη της ψυχής μας ότι ο Κύριος εξέρχεται και «ἐσφραγισμένου τοῦ μνήματος» και «εἰσέρχεται τῶν θυρῶν κεκλεισμένων». Και το κάνει πάντοτε. Και φέτος.

Το «Χριστός Ανέστη» πρέπει να ακουστεί, όχι μόνο στις καρδιές μας αλλά και σε όλους τους ναούς μας.

Περιμένουμε την κατανόηση σας και πριν πάρετε τις όποιες αποφά­σεις να συνεργαστείτε με τη Σύνοδό μας. Τα λάθη που έγιναν πρέπει να διορ­θωθούν, για να μην ακολουθήσουν τα μεγαλύτερα που δεν θεραπεύονται.

Με τιμή και σεβασμό

† Ο Μεσογαίας & Λαυρεωτικής Νικόλαος

πηγή: vimaorthodoxias

Γνωστὸς ἠθοποιὸς γιὰ τὸν κορονοϊό: «Ὅσο δὲν ἀνοίγουν οἱ ναοί, τόσο θὰ παρατείνεται τὸ κακό…»

http://sfa-cryptochristian.blogspot.com/2020/03/blog-post_390.html



Γνωστὸς ἠθοποιός, ὁ ὁποῖος ἔγινε γνωστὸ στὸ εὐρὺ κοινὸ μέσα ἀπὸ τὴν συμμετοχή του σὲ ἐπιτυχημένη σειρὰ τοῦ ΑΝΤ1, μέσα ἀπὸ μία μακροσκελῆ ἀνάρτηση ποὺ ἔκανε στὸν προσωπικό του λογαριασμὸ στὸ Facebook γιὰ τὶς ἐκκλησίες ποὺ ἔκλεισαν λόγω κορονοϊού, δηλώνοντας πῶς ὅσο παραμένουν κλειστὲς δὲν θὰ σταματήσει ὅλο αὐτὸ ποὺ ζοῦμε.
Διάβασε ἀναλυτικὸ τὸ μήνυμά του:
Δὲν θέλω νὰ ἀπογοητεύω κανένα. Ἀπεναντίας…!!! Γι’αὐτό, θέλω νὰ πῶ τὸ ἑξῆς: Ὅσο δὲν ἀνοίγουν οἱ Ὀρθόδοξοι Ναοί, τόσο θὰ παρατείνεται τὸ κακὸ μὲ τὸν κορωνοϊό. Πρέπει σὰν λαὸς καὶ σὰν χριστιανοὶ νὰ τὸ καταλάβουμε αὐτό…!!!
Ὅπως οἱ ὑπεραγορὲς ἀνοίγουν μὲ κριτήρια, πρέπει ὁπωσδήποτε νὰ ἀνοίξουν καὶ οἱ ναοὶ γιὰ ὅλο τὸν κόσμο καὶ ὄχι μόνο γιὰ τοὺς Ἱερεῖς καὶ ψάλτες… Πρέπει νὰ ξυπνήσουμε!!! Ὁ ἴδιος ὁ Κύριος εἶπε: «Οὐκ ἐπ’ ἄρτω μόνο ζήσεται ἄνθρωπος». Γιατί νὰ ὑπάρχει μόνο ἡ μέριμνα γιὰ τὶς σωματικὲς ἀνάγκες…!!!? Πρέπει γρήγορα νὰ ξυπνήσουμε!!! Εἶναι δοκιμασία καὶ ἔχουμε ἀποτύχει ὡς...Χριστιανοί…!!!
Μᾶς κυριεύει ὁ φόβος τοῦ θανάτου ποὺ ἂν τὸ καλοσκεφτοῦμε εἶναι ἀναπόφευκτος γιὰ ὅλους ἀνεξαιρέτος καὶ θὰ συμβεῖ ἔτσι κι ἀλλιῶς!!! Φοβόμαστε τὸν θάνατο; Τότε νὰ στραφοῦμε στὸ Χριστὸ ποὺ εἶναι ἡ Ζωὴ καὶ ἡ θεραπεία ὅπως καὶ ἡ Ἀνάστασις τῶν πάντων. Ἂς Ξυπνήσουμε, ἂς ἀντιδράσουμε, ἂς κάνουμε κάτι. Μὴν δεχόμαστε ἄλλο τὸ παράλογο. Δὲν λύνονται τέτοια προβλήματα καὶ δοκιμασίες χωρὶς Χριστό. Φέρουμε εὐθύνη ὅλοι ὡς Χριστιανοί, ὡς σῶμα τῆς Ἐκκλησίας, ὡς σῶμα τοῦ Χριστοῦ.

Μόνο ὁ Θεὸς μέσω τῆς πίστης μπορεῖ νὰ σταματήσει ὅλο αὐτὸ τὸ κακό… Μόνο Αὐτός, ὁ Κύριός μας, ὁ Θεός μας, ὁ Δημιουργὸς καὶ Πατέρας μας!!! Οὔτε ἡ ἐπιστήμη, οὔτε τὰ ἀνθρώπινα (=μέτρα), ΜΟΝΟ Η ΧΆΡΙΣ ΤΟΥ ΤΡΙΑΔΙΚΟΥ ΘΕΟΎ. Μόνο Αὐτὸς μὲ τὶς πρεσβεῖες τῆς Ὑπερευλογημένης Θεοτόκου. Ἀμήν.

Ὁ λόγος γιὰ τὸν κύπριο ἠθοποιό Μαριο Πετρίδη, τὸν τηλεοπτικὸ Γιῶργο Ἰωάννου τῆς σειρᾶς «Ροῦ Μάτ» του ΑΝΤ1. Ὁ ἴδιος, μάλιστα, εἶχε κάνει ἕνα πέρασμα ἀπὸ τὸ «Μπροῦσκο», ὑποδυόμενος τὸν ἀστυνομικό.

Ἅγιον Φῶς, δὲν θὰ πάρουμε; Οἱ καμπάνες δὲν θὰ κτυπήσουν πένθιμα καὶ χαρμόσυνα; Τὀ "σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου" θὰ τὸ προσπεράσουμε; Ἐπιτάφιος δὲν θὰ σηκωθεῖ; Ἐξορία ὁ Θεὸς ὁ Μέγας; Ἐξορία ἀπὸ τὴν ζωή μάς; Δὲν τὸν χρειαζόμαστε πιά, ἐφ΄ ὅσον μιλᾶ ἡ ἐπιστήμη καὶ ἕνας καίσαρας διοικεῖ ???...




Τὰ Καίσαρος Καίσαρι καὶ τὰ τοῦ Θεοῦ τῷ Θεῷ.

Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιός.

(επιστολή στην Δ.Ι.Σ. και στην Ι.Α.)

Ἀθῆναι, 24/3/20

Σεβαστοί μας πατέρες τῆς Δ.Ἱ.Σ καὶ τῆς Ἱ.Ἀ.,

δὲν θὰ σᾶς ὑπενθυμίσω πὼς σὲ δύσκολες ὥρες καὶ σὲ ἐπιδημίες, ἡ Ἐκκλησία μας ἦταν μπροστὰ, φύλαξ τοῦ πιστοῦ λαοῦ, μὲ λειτουργίες, ἀκολουθίες καὶ λιτανείες. Δὲν θὰ σᾶς θυμίσω τὴν ἀμαχητὶ ὑποχώρηση μπρός στὶς προσταγὲς τοῦ καίσαρα, χωρὶς μιὰ θέση σταθερή, ἔστω ἐναλλακτικὴ ὥστε, στὰ τοῦ Θεοῦ νὰ εἴμεθα συνεπεῖς* ὅ γέγονε, γέγονε.


Αὐτὸ ποὺ θέλω τώρα νὰ σᾶς παρακαλέσω εἶναι, νὰ βρῆτε τρόπο ὥστε, ὅσοι πολὺ τὸ ποθοῦμε, νὰ μποροῦμε νὰ μεταλάβουμε Χριστό. Νὰ ἐπιτρέπεται τὸ κτύπημα τῆς καμπάνας, ὡς ὑπενθύμιση τῶν ἡμερῶν τῆς Ἁγίας καὶ Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς. 


Δὲν εἶναι δυνατὸν νὰ στερούμεθα τὴν Θεία Κοινωνία. Δὲν γίνεται νὰ σωπαίνουν οἱ καμπάνες, ἐνῶ τὰ παντοπωλεῖα εἶναι ἀνοικτὰ ὑποχρεωτικά, ἀκόμα καὶ τὶς Κυριακές. Μπροστά μας ἔχουμε τοὺς Δ’ Χαιρετισμοὺς τῆς Παναγίας μας, τὸν Ἀκάθιστο Ὕμνο, τοῦ Λαζάρου, τῶν Βαϊων, τὴν Μεγάλη Ἐβδομάδα τῶν Παθῶν, τὴν Μεγίστη τῶν Ἡμερῶν Ἀγία Ἀνάσταση, τὴν μόνη ἔκρηξη Χαρᾶς τοῦ κόσμου τούτου.


Ἅγιον Φῶς, δὲν θὰ πάρουμε; Οἱ καμπάνες δὲν θὰ κτυπήσουν πένθιμα καὶ χαρμόσυνα; Τὀ "σήμερον κρεμᾶται ἐπὶ ξύλου" θὰ τὸ προσπεράσουμε; Ἐπιτάφιος δὲν θὰ σηκωθεῖ; Ἐξορία ὁ Θεὸς ὁ Μέγας; Ἐξορία ἀπὸ τὴν ζωή μάς; Δὲν τὸν χρειαζόμαστε πιά, ἐφ΄ ὅσον μιλᾶ ἡ ἐπιστήμη καὶ ἕνας καίσαρας διοικεῖ;...


Μὲ πόνο, θυμό, θλίψη, ἀπορία καὶ ἐλπίδα πρῶτα στὸ θέλημα 
τοῦ Θεοῦ καὶ κατόπιν στὴν ἀγάπη σας.


Ταχτσόγλου Καλλιόπη, ἠθοποιὸς.


http://logosfotos.blogspot.com/ 

Η Ταινία «Εν Τούτω Νίκα» διαθέσιμη στο διαδίκτυο. Αντιγραψτε την πριν την αφαιρεσουν...

https://youtu.be/Fwi4XNJS_jU

Διαθέσιμη στο Διαδίκτυο μετά από την εντυπωσιακή πρώτη προβολή της είναι η ταινία «Εν Τούτω Νίκα», ένα αφιέρωμα στον Γιαννιτσιώτη Μακεδονομάχο Οπλαρχηγό Γκόνο Γιώτα, τον αποκαλούμενο το «Στοιχειό του Βάλτου», με αφορμή την μνήμη του μαρτυρικού του θανάτου στις 13 Φεβρουαρίου 1911.Η δημιουργία της ταινίας προήλθε από πρωτοβουλία της Ιστορικής και Λαογραφικής Εταιρείας Γιαννιτσών «Ο Φίλιππος» και του προέδρου αυτής, κ. Κωνσταντίνου Κάμτση απογόνου του Μακεδονομάχου Γκόνου Γιώτα, με στόχο την προβολή στο ευρύ κοινό του αγώνα και της θυσίας του τοπικού ήρωα μέσα στις άγριες συνθήκες του Βάλτου.Την παραγωγή της ταινίας ανέλαβε μετά από πρόσκληση της ΙΛΕΓ «Ο Φίλιππος», η κινηματογραφική ομάδα των κατηχητικών ενοριακών συνάξεων του Ιερού Ναού Αγίων Αποστόλων Πέτρου και Παύλου Γιαννιτσών.
Το σενάριο έγραψε η πρεσβυτέρα Χρυσάνθη Κούκκου - Χατζηδήμου, ιατρός και συγγραφέας, μετά από ενδελεχή μελέτη πλήθους ιστορικών βιβλίων και εγγράφων. Την σκηνοθεσία και το μοντάζ ανέλαβε ο Ανδρέας Χατζηδήμου. Ηθοποιοί ήταν οι μαθητές και οι κατηχητές των Ενοριακών Συνάξεων με πρωταγωνιστή τον Μάριο Χατζηδήμου στον ρόλο του Γκόνου Γιώτα. Την μουσική επένδυση της ταινίας έκαναν οι Παναγιώτης Καλιωτάκης και Αρσένιος Χαραλαμπίδης, ενώ το τραγούδι των τίτλων συνέθεσε η Σοφία Γκοτζαμάνη.

http://yiorgosthalassis.blogspot.com/


Ο Πατριάρχης καλεί την Αγία Ζώνη στη Βασιλεύουσα για τη χολέρα. Χιλιάδες κόσμου ξεχύνεται στους δρόμους για να προσκυνήσει...

ΝΤΟΚΟΥΜΕΝΤΟ – Ο Πατριάρχης καλεί την Αγία Ζώνη στη Βασιλεύουσα για τη χολέρα. Χιλιάδες κόσμου ξεχύνεται στους δρόμους για να προσκυνήσει...

http://sfa-cryptochristian.blogspot.com/2020/03/1871.html

Κυριακή 24 Μαρτίου 2019

«Αδελφοί μου, ψηλά οι καρδιές. Τα σύννεφα της κακίας γρήγορα θα διαλυθούν. Και θα λάμψη λαμπρότερος ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός. Θαρσείτε. Ανδρίζεσθε. Κραταιούσθε..»

Αυστηρό μήνυμα προς όσους θέλουν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε άθρησκο κράτος στέλνει ο Μητροπολίτης Κονίτσης Ανδρέας με αφορμή το διπλό εορτασμό της 25η Μαρτίου. Ο Ιεράρχης από την ακριτική περιοχή επίσης τονίζει πως «η Εκκλησία είναι ανίκητη».

Αναλυτικά η Εγκύκλιος:

Αγαπητοί μου Χριστιανοί,

-Α-
Μεγάλη η σημερινή, διπλή γιορτή. “Γιορτάζει η Παναγιά, γιορτάζει κι’ η Πατρίδα”. Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου και η Έναρξη της Επαναστάσεως του 1821 είναι δυό γιορτές, άρρηκτα συνδεδεμένες στην Ιστορία και στην συνείδηση του Ελληνικού Έθνους. Γιατί ο Ελληνισμός, σαν συνέχεια της βυζαντινής αυτοκρατορίας, ήταν πάντοτε ενωμένος σφικτά με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη.

Μαζί συμπορεύτηκαν στα 400 και 500 χρόνια της τουρκικής τυραννίας. Και όλοι, όσοι βαθειά μελετούν την Ιστορία, παραδέχονται ότι η Ορθόδοξη Εκκλησία υπήρξε η τροφός και η φρουρός του Έθνους, σε κείνους τους δίσεκτους καιρούς.

-Β-
Έτσι, δεν είναι καθόλου παράξενο, ότι ανήμερα της γιορτής του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, κηρύχθηκε η Επανάσταση κατά των Τούρκων, και μάλιστα στην Αγία Λαύρα, στο Μοναστήρι της Παναγίας. Κι’ ήταν πέρα για πέρα αληθινός ο λόγος του Γέρου του Μοριά, του Θεοδώρου Κολοκοτρώνη, όταν – μετά την απελευθέρωση – μιλώντας στους μαθητές, στην Πνύκα, είπε ότι, “όταν πιάσαμε τα άρματα, είπαμε πρώτα υπέρ Πίστεως κι’ ύστερα υπέρ Πατρίδος”.

Ο ίδιος δε ο Κολοκοτρώνης έδωσε το στίγμα της πίστεως των Ελλήνων, στην αρχή της Επαναστάσεως. Μπροστά στην εικόνα της Παναγίας, στο Χρυσοβίτσι της Αρκαδίας, γονατιστός και με δάκρυα στα μάτια, παρακάλεσε και είπε : “Παναγία μου, βοήθησε και τούτη τη φορά τους Έλληνες να ψυχωθούνε”. Κι’ ύστερα, με γαληνεμένη την ψυχή του, είπε τον περίφημο αυτό λόγο : “Ο Θεός έβαλε την υπογραφή Του για την ελευθερία της Ελλάδος και δεν την παίρνει πίσω”!

-Γ-
Μ’ αυτή την πίστη στον Θεό και κάτω από την σκέπη της Θεοτόκου, ξεκίνησαν οι Έλληνες τον τιτάνιο αγώνα της παλιγγενεσίας. Και παρά τις πολλές και ποικίλες αντιξοότητες, κατάφεραν να ελευθερώσουν ένα μικρό τμήμα της Ελλάδος και να φτιάξουν το πρώτο Ελληνικό κράτος, νικώντας την πανίσχυρη Οθωμανική Αυτοκρατορία. Αυτή την μικρή Ελλάδα, έναν αιώνα αργότερα πέτυχαν να την υπερδιπλασιάσουν, πάντοτε με την βοήθεια του Θεού και την ευλογία της Παναγίας.

-Δ-
Όμως, τώρα φυσάνε άνεμοι αθεΐας και απιστίας στην ευλογημένη Πατρίδα μας. Επίμονες φωνές και προσπάθειες, επιδιώκουν να σπρώξουν στο περιθώριο της εθνικής ζωής την Εκκλησία. Μιλάνε κάποιοι για “ουδετερόθρησκο κράτος”. Και θέλουν να απαλείψουν από το Σύνταγμα την επίκληση του ονόματος της Αγίας Τριάδος, πέρα από τους όσους αντιχριστιανικούς νόμους έχουν ψηφισθή.

Η Ελλάδα “ουδετερόθρησκο κράτος” ; Η Ελλάδα, που με την δύναμη της Ορθοδοξίας ελευθερώθηκε, να γίνη τώρα “ουδετερόθρησκο κράτος” ; Ποιοί είστε εσείς, οι ασήμαντοι άνθρωποι που κάνετε τέτοιες εισηγήσεις σ’ ένα λαό, που είναι ζυμωμένος με την θρησκεία του ; Ποιοί είστε εσείς, που μιλάτε τάχα εν ονόματι της εξουσίας και θέλετε να μεταθέσετε “όρια α έθεντο οι πατέρες μας”. Ποιοί είστε σείς, που θέλετε να κάνετε άθρησκη την Ελλάδα, την Χώρα των Αγίων και των Ηρώων ;

-Ε-
Ακούστε το, λοιπόν, και βάλτε το καλά στο μυαλό σας. Είστε πρόσκαιροι άρχοντες, ενώ ο Χριστός είναι αιώνιος και μένει εις αιώνας αιώνων. Η Εκκλησία είναι ανίκητη. Η πίστη είναι ριζωμένη βαθειά στις καρδιές. Ο,τι και αν κάνετε, τίποτε δεν θα πετύχετε, παρά μόνο να ντροπιαστήτε και να γίνετε καταγέλαστοι.

Γι’ αυτό, αδελφοί μου, ψηλά οι καρδιές. Τα σύννεφα της κακίας γρήγορα θα διαλυθούν. Και θα λάμψη λαμπρότερος ο Ήλιος της Δικαιοσύνης, ο Χριστός. Θαρσείτε. Ανδρίζεσθε. Κραταιούσθε. Χρόνια πολλά σε όλους, άγια, ευλογημένα. “Ευαγγελίζου γη χαράν μεγάλην”.

Διάπυρος προς Χριστόν ευχέτης
Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ + Ο Δρυινουπόλεως, Πωγωνιανής και Κονίτσης
Α Ν Δ Ρ Ε Α Σ

http://agios-dimitrios.blogspot.com/2019/03/blog-post_573.html

Παρασκευή 15 Μαρτίου 2019

Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην δηθενικότητα των άλλων.....

Η νύχτα αγκαλιάζει προσευχόμενες ψυχές σαν βρεφικό νανούρισμα. Στο μικρό καθολικό, οι γέροντες ξαπλωμένοι στο έδαφος, παραδομένοι στην εικόνα του Νυμφίου αποκαθηλώνουν ικετευτικά τους συγνωστούς τους λογισμούς. Απόκοσμες εικόνες στο μικρό εκκλησάκι αναπνέουν μέσα από την θυμιασμένη ομίχλη των παρακλητικών τους λόγων. M' ένα τρακοσάρι κομποσκοίνι μετρούν ανάποδα τις μέρες, φτάνοντας ως την γέννησή τους. Ο παππά Διονύσης με αφημένο βλέμμα στην γη που περιμένει, σκύβει το κεφάλι στην ανατολή της μετανοίας του. Τί κόσμος τούτος Θεέ μου! Βαστάζουμε στις χούφτες μας τη Μάννα Ορθοδοξία και δεν θωρούμε το απροσμέτρητο κάλλος της και την ενδόμυχη υπόστασή της. Όταν τρίζουν τα θολά τζάμια από τα σιδερένια παραθύρια, νομίζεις, πως χοροί αγίων ήλθαν για να συνεκκλησιαστούν με τους χοικούς, ταμένους αδελφούς τους. Ο πολυέλαιος γυρνοφέρνει κυκλικά απ' τον καπνισμένο τρούλλο, ο Παντοκράτορας κρατάει στο χέρι του την βραδυνή θυσία, αίνοι και ύμνοι γίνονται δώρα ευχαριστιακά στα πόδια του Θεού μας. Κι όταν τελειώνει η ακολουθία, σκυμμένα πρόσωπα προσμετρούν μ' ένα Κύριε ελέησον, τα ανεβαίνοντα βήματά τους. Μακρύς ακόμα ο δρόμος της σταυρικής θυσίας. Ταιριάζει σε ορθοδόξους, να βλέπουν από μακρυά τον σταυρό, που θα κρεμάσουν πάνω του τ' απόκοσμα ονειρά τους. Ποθούμε Χριστό, Αυτόν, Εσταυρωμένο, εξαντλούμε τους ονειρεμένους πόθους μας στο κοινό ποτήριο, ακροβατούμε την θωριά μας ανάμεσα στην πτώση και την έγερση. Τελούμε πνευματικά ανάπηροι στο μακαρισμό του εξαρτημένου Εγώ μας, αναζητούμε την χαμένη αρτιμέλεια της υποστελλόμενης ψυχής μας, ανυπακούουμε στην υποκριτική στάση ζωής. Ο Χριστός δεν είναι αφηρημένη έννοια, είναι η Οδός και η Αλήθεια, η Αγάπη κι η Ζωή, το προσδωκόμενο όνειρο της αναστάσιμης ελπίδας. Έχουμε Εκκλησία να κλάψουμε τους δρόμους που δεν διαβήκαμε, κατέχουμε αγίους να κρεμάσουμε την απόμακρη ματιά μας, μια Παναγιά να πνίξουμε στον κόρφο της την εαλωμένη αθωότητα της παιδικής αμεριμνησίας μας, κι αγγέλους τόσους, όσα είναι αυτά που χάσαμε, όσα είναι αυτά που ελπίζουμε, όσα είναι αυτά, που ίσως έρθουνε μια μέρα! Μπουσουλάμε γογγύζοντας στους εφάμαρτους δρόμους της υποκριτικής ζωής μας, έρπουμε γλοιωδώς στην λάσπη, που εωσφορικώς βαπτίσαμε πολιτισμένη κοινωνία. Επιτέλους να πάψουν αυτοί οι διαρκείς κύκλοι γύρω απ' τον ειδωλολάτρη εαυτό μας, το μεγαλείο του χριστιανού αναπαύεται στον προσευχητικό ξεσηκωμό και την ταπεινή μεγαλοσύνη. Η αγάπη μας είναι η σταυρική θυσία του εγώ μας στην δηθενικότητα των άλλων. Ο σταυρός μας είναι τα ζυγιστικά του Πατρός που σβήνουν με γομολάστιχα τις μεγαλεπίβολες, θηριώδεις αμαρτίες μας κι η ελπίδα μας φοράει τα καλά της μπροστά στο αιματοβαμμένο δισκοπότηρο του αμνοικού Ιησού μας. Τα βράδια αιωρούνται χαροποιά στα γράμματα της αγιοπνευματικής Αλφαβήτας, ζωγραφίζουν την Πίστη ως έκθαμβο, αγιοπρεπές θήλυ, που ίσταται σε συννεφοσκεπούσα ομίχλη, πάνω από τα μικροκαμωμένα σπίτια των ανθρώπων. Πορφυροφορούσα κόρη, που χάσκει με χαμόγελο και κορομηλένια μάγουλα, που ροδοκοκκινίζουν στην παρακλητική αγάπη των πιστών. Η Πίστη είναι αναγεννητικό επίθεμα στις πληγές της αμαρτίας, δροσερή ανάσα στην πνευματική άπνοια των φιλόνικων ανθρώπων, σουλατσάρει σε χλοερούς, φρεσκοσκαμμένους κήπους και περιβόλια που μεθούν στην αρχοντιά των λουλουδιών. Βαστάει στα χέρια της τα εύοσμα βασιλικά των Χριστοφόρων λόγων, λούζεται μακάρια στην μετάνοια ενός αλλόφρονα, που ανακαλύπτει πάνω της τον μυρίπνοο Παράδεισο της συστελλόμενης ψυχής. Η Πίστη Θε μου είναι τα χρυσαφένια στάρια του χωριού, που μικρά, βάζαμε τρεχάλα ανάμεσα στα ξεραμένα στάχυα και τ' αγκάθια του αγρού, το ανταριασμένο βουιτό από τους μεγαλοδύναμους ήχους των ελάτων, που στέκονταν πάντα όρθια. Νοικοκύρηδες, φρεσκοπλυμένοι χωρικοί, που τις Κυριακές έπαιρνουν τα δύσβατα μονοπάτια για την εκκλησιά των Παμμεγίστων Ταξιαρχών! Βλέπαμε την Πίστη να σιγοντάρει στο αναλόγιο, εκείνον τον ταπεινό, ολιγογράμματο ιερέα, που έβγαινε στον άμβωνα για να μοιράσει τ' αντίδωρα κρίνα της ανυπέρβλητης αγάπης. Ύστερα βοηθούσε στα χωράφια την μαυροφορεμένη χήρα, που πριν να σπείρει τον καρπό στα σκαλισμένα αυλάκια, σταύρωνε με το χέρι της το αγιασμένο χώμα, ράντιζε με αγιασμό εκείνον τον πολύχρωμο, ταιριαστό μπαχτσέ με τις ντάλιες, τους κατιφέδες και τους κρίνους. Η Πίστη πάλι κατοικεί στα αδύναμα σπίτια των φτωχών, κάθεται στο τραπέζι με τα αλάδωτα ρεβίθια, τις ελιές και το αχνισμένο, ζυμωτό ψωμί, χορταίνει τα στόματα με μοσχοθυμιασμένες ευλογίες και απόκοσμες παραινέσεις της ερήμου. Σκάει χαμόγελο στην βρεφική αγνότητα Χριστούλιδων μικρών! Η Πίστη δεν λέει ψέμματα στα χείλη των παιδιών, παίζει κυνηγητό με την ταπείνωση και κρυφτό με την ντροπή. Στέκει προσευχητικά μετέωρη σε νηπιακούς ασπασμούς και ανυπόκριτες, παιδικές προσευχές, είναι το θεικό αντίδοτο στο διάβα μιας φουσκοθαλασσιάς ζωής. Το υπέρμαχο δοξάρι στην ηδύχοη πνοή του ουρανού, η υπογραφή του Θεού στην μετάνοια του πιστού. Μακάριοι αυτοί που την βρήκαν να τους περιμένει με το πρωινό ξύπνημα της αυγής και την εσπερινή δύση του ηλίου.

Φθινόπωρο 2013. Γιώργος Δ. Δημακόπουλος. Δημοσιογράφος.

https://353agios.blogspot.com/2014/09/blog-post_65.html

Τρίτη 13 Μαρτίου 2018

Κοιμήθηκε ο γέροντας Dobri Dobrev, ο άγιος επαίτης της Βουλγαρίας Φεβρουαρίου 15, 2018



Κοιμήθηκε ο γέροντας Dobri Dobrev, ο άγιος επαίτης της Βουλγαρίας

 

Επαίτης και ο πιο γενναιόδωρος δωρητής της Εκκλησίας της Βουλγαρίας, ο Παππούς Ντόμπρι, αγαπημένος πολλών πιστών, πέθανε την Τρίτη σε ηλικία 103 ετών, όπως ανακοίνωσε η Ορθόδοξη Εκκλησία της Βουλγαρίας.

Ο Παππούς Ντόμπρι Ντόμπρεφ, το όνομα και το επίθετο του οποίου προέρχονται από τη λέξη «καλοσύνη» και τον οποίο πολλοί Βούλγαροι χαρακτήριζαν άγιο, είχε αφιερωθεί εδώ και δεκαετίες στη συγκέντρωση χρημάτων για την ανακαίνιση εκκλησιών.
Με μακριά αχτένιστα λευκά γένια, πάντα ντυμένος μ’ ένα μαύρο μανταρισμένο παλτό, ζητιάνευε κυρίως στον μεγάλο καθεδρικό ναό της Σόφιας Αλέξανδρος Νιέφσκι, στον οποίο είχε δωρίσει περισσότερα από 40.000 λέβα (20.000 ευρώ).
Στη χώρα του, όπου η διαφθορά αποτελεί ενδημικό φαινόμενο, ο Παππούς Ντόμπρι έγινε δημοφιλής χάρη στα μέσα ενημέρωσης και τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης που επαινούσαν την ανιδιοτέλειά του. Το πορτρέτο του να κρατάει ένα κερί, έργο καλλιτεχνών του γκράφιτι, κοσμεί τον τοίχο ενός δεκαώροφου κτιρίου στην ανατολική Σόφια.
Γεννήθηκε το 1914 στο χωριό Bajlovo. Δεν ενοχλείται από τις κακόβουλες φήμες που τον φέρουν να δώρισε την περιουσία του και έτσι να επιβάρυνε οικονομικά την οικογένειά του. Κατά την διάρκεια πολέμου από οβίδα που έπεσε κοντά του απώλεσε την ακοή του.
Ο «άγιος του  Bajlovo», όπως τον αποκαλούν, έγινε ένας αληθινός ασκητής. Άφησε το σπίτι του με όλες τις ανέσεις στους κληρονόμους του και  φίλους του και ο ίδιος επέλεξε ένα λιτό δωμάτιο στην αυλή της εκκλησίας των Αγίων Κυρίλλου και Μεθοδίου.Κάνει χαμαικοιτία ή κοιμάται σε τάβλα. Λίγο ψωμί και μια ντομάτα είναι όλη και όλη η διατροφή του.
Τα τελευταία χρόνια ο γέροντας Dobri περνάει τον περισσότερο χρόνο του στην εκκλησία του Αγίου Αλεξάνδρου του  Nevski και στο ναό των  Επτά Αγίων στη Σόφια. Για την ανακαίνιση του ναού των Αγίων Εκχριστιανιστών των Σλάβων στο Baylivi , συγκέντρωσε 10.000 λέβα δηλαδή, 5.000 ευρώ.Έκανε ήδη δωρεές για την ανακαίνιση και των εκκλησιών σε  Kalofer και  Poibrene. Έδωσε  25.000 λέβα στην μονή Eleshnishkiya και στην εκκλησία του  Gorno Kamartsi.Η ανυπέρβλητη προσφορά του ήταν αυτή στον καθεδρικό ναό της πρωτεύουσας  , Άγιο Αλέξανδρο του Nevsky.Προσέφερε   35.000 λέβα που τα μάζευε χρόνια ολόκληρα για να συμβάλει στα έργα της μεγαλύτερης εκκλησίας στη Βουλγαρία.
Το 2009 ο γέροντας επισκέφθηκε τον γραμματέα της εκκλησίας, Stefan Kalaidjiev και του αποκάλυψε το μυστικό του. Τα χρήματα είχαν κατατεθεί δεκάρα-δεκάρα , σε ένα παράρτημα τράπεζας στο Novi Iskar από κάποιον δικό του. Ο ναός δέχθηκε την μεγαλύτερη δωρεά της ιστορίας του
Κτήτορας ναών ένας ζητιάνος. 
Ορισμένοι μπορούν να αναρωτηθούν για την αναγκαιότητα αυτών των δωρεών του.  Η ζωή του μπορεί να συγκριθεί με το βίο της Αγίας Ξένης της σαλής από την Πετρούπολη που όταν έχασε τον στρατιωτικό άντρα της νεαρή χήρα αυτή άρχισε να περιφέρεται για χρόνια στους παγωμένους δρόμους φέροντας την στρατιωτική του χλαίνη και απαντώντας στους περαστικούς με το όνομα του Αντρέι Θεωδόροβιτς. Τη νύχτα προσευχόταν έξω από την πόλη και εργαζόταν κρυφά για την ανοικοδόμηση ναού. Το πρωί οι εργάτες έβλεπαν τα οικοδομικά υλικά να έχουν μεταφερθεί και οι εργασίες να έχουν προχωρήσει.
Πηγές: ΑΠΕ – ΜΠΕ και pentapostagma.gr

 

Δευτέρα 23 Οκτωβρίου 2017

Οι πιό δύσκολοι αγώνες είναι, αυτοί που γίνονται μέσα μας. Αληθινές διακοπές είναι η μοναξιά, η ευλογημένη ησυχία και η προσευχή

Σκέψεις-

Σταμάτης Σπανουδάκης
 
Οι πιό δύσκολοι αγώνες είναι, αυτοί που γίνονται μέσα μας.
Οι καλύτερες συζητήσεις, γίνονται με τον εαυτό μας
Αληθινές διακοπές είναι η μοναξιά, η ευλογημένη ησυχία και η προσευχή
Τα ωραιότερα τοπία, είναι, κρυμμένα μέσα μας

Τά παραμύθια της γιαγιάς, κρύβουν περισσότερη αλήθεια από την “πραγματικότητα”
Οι εσωτερικές πληροφορίες είναι, τα αληθινά δελτία ειδήσεων
Οί δυσκολότερες αποφάσεις, λύνονται από το παιδί μέσα μας.....
Το να αγαπάς τον εχθρό σου είναι, το δυνατότερο σου όπλο

Το να μην συγχωρείς είναι, σαν να προσκαλείς τόν πόνο και την αρρώστια
Το να θυμώνεις είναι, σαν να βρομίζεις μόνος σου την ψυχή σου
Το να λές “γιατί εμένα;” είναι, σαν να λές στο Θεό, “Δεν τά κανες καλά”
Η αρρώστια και ο πόνος, είναι μεγάλο σχολείο, αν τα καταλάβεις και τα δεχτείς με ταπείνωση

Ο φόβος, δεν έρχεται από τον Θεό. Ούτε η χαρά πάντα.
Η Αγία διάκριση, θά πρεπε να διδάσκεται σε όλα τα σχολεία της γής
Το δάκρυ είναι η καλύτερη βιταμίνη. Ψυχής και σώματος
 
Ευτυχία, δεν είναι να κάνεις ότι θές, αλλά να θές ότι κάνεις.
 
 https://proskynitis.blogspot.gr/2017/10/blog-post_23.html