ΜΠρΚιλ 424/2011
Δικαστής: Γ. Μιχαλόπουλος, Πρωτοδίκης
Δικηγόροι: Α. Χριστοδουλίδης, Ε. Ξανθοπούλου-Τερζίδου
Διατάξεις: άρθρα 46 Ν 3986/2011 
, 40 Ν 3858/2010 , 938, 954 παρ. 2 ΚΠολΔ
, 40 Ν 3858/2010 , 938, 954 παρ. 2 ΚΠολΔΑΝΑΣΤΟΛΗ ΠΛΕΙΣΤΗΡΙΑΣΜΩΝ.
Αναστολή πλειστηριασμών οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των 200.000 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών μέχρι τις 31.12.2011 σύμφωνα με το άρθρο 46 του Ν 3986/2011 . Η σώρευση και η δικαστική επιδίωξη περισσότερων απαιτήσεων του δανειστή κατά του ίδιου οφειλέτη αποτελεί δικαίωμα του δανειστή ανεξάρτητα αν οι απαιτήσεις απορρέουν από την ίδια ιστορική και νομική αιτία. Από τη γραμματική ερμηνεία της νομοθετικής ρύθμισης προκύπτει με σαφήνεια ότι η αναστολή των πλειστηριασμών ισχύει για οφειλές μικρότερες του ποσού των 200.000 ευρώ ανεξάρτητα από το εάν οι οφειλές αυτές προέρχονται από μία ή περισσότερες έννομες σχέσεις. Εξάλλου, ο δικαιολογητικός λόγος της θέσπισης της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης είναι η προσωρινή τουλάχιστον προστασία των δανειοληπτών που οφείλουν σε πιστωτικά ιδρύματα μικρά, κατά τη νομοθετική εκτίμηση, ποσά και για το λόγο αυτό τέθηκε από το νομοθέτη το όριο των 200.000 ευρώ. Τυχόν αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή από την ανωτέρω θα οδηγούσε στο ανεπιεικές αποτέλεσμα να επισπεύδεται αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος οφειλέτη που οφείλει μία απαίτηση ποσού 200.000 ευρώ ενώ, αντίθετα, η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης θα αναστελλόταν για άλλον οφειλέτη που οφείλει περισσότερες απαιτήσεις που συνολικά υπερβαίνουν το πιο πάνω όριο αλλά έκαστη εξ αυτών είναι μικρότερη από το όριο αυτό.
. Η σώρευση και η δικαστική επιδίωξη περισσότερων απαιτήσεων του δανειστή κατά του ίδιου οφειλέτη αποτελεί δικαίωμα του δανειστή ανεξάρτητα αν οι απαιτήσεις απορρέουν από την ίδια ιστορική και νομική αιτία. Από τη γραμματική ερμηνεία της νομοθετικής ρύθμισης προκύπτει με σαφήνεια ότι η αναστολή των πλειστηριασμών ισχύει για οφειλές μικρότερες του ποσού των 200.000 ευρώ ανεξάρτητα από το εάν οι οφειλές αυτές προέρχονται από μία ή περισσότερες έννομες σχέσεις. Εξάλλου, ο δικαιολογητικός λόγος της θέσπισης της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης είναι η προσωρινή τουλάχιστον προστασία των δανειοληπτών που οφείλουν σε πιστωτικά ιδρύματα μικρά, κατά τη νομοθετική εκτίμηση, ποσά και για το λόγο αυτό τέθηκε από το νομοθέτη το όριο των 200.000 ευρώ. Τυχόν αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή από την ανωτέρω θα οδηγούσε στο ανεπιεικές αποτέλεσμα να επισπεύδεται αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος οφειλέτη που οφείλει μία απαίτηση ποσού 200.000 ευρώ ενώ, αντίθετα, η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης θα αναστελλόταν για άλλον οφειλέτη που οφείλει περισσότερες απαιτήσεις που συνολικά υπερβαίνουν το πιο πάνω όριο αλλά έκαστη εξ αυτών είναι μικρότερη από το όριο αυτό.Με την κρινόμενη αίτηση ο αιτών ζητεί να ανασταλεί η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης που επισπεύδεται από την καθής σε βάρος της περιγραφόμενης στο δικόγραφο της αίτησης ακίνητης περιουσίας του βάσει της υπ` αριθμό ***/2011 έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης *** σύμφωνα με την οποία η πιο πάνω ακίνητη περιουσία του εκτίθεται σε αναγκαστικό πλειστηριασμό στις 13.7.2011. Με το παραπάνω περιεχόμενο η αίτηση αρμοδίως καθ` ύλην και κατά τόπο φέρεται προς εκδίκαση ενώπιον αυτού του δικαστηρίου κατά την προκείμενη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και είναι νόμιμη αφού στηρίζεται στη διάταξη του άρθρου 938 ΚΠολΔ και επομένως, θα πρέπει να εξεταστεί περαιτέρω κατ` ουσίαν.
Από την εκτίμηση των εγγράφων που προσκομίζουν οι διάδικοι πιθανολογήθηκαν τα ακόλουθα πραγματικά περιστατικά: Με την υπ` αριθμό ***/21.1.2011 έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης ακίνητης περιουσίας του δικαστικού επιμελητή του Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης *** κατασχέθηκε αναγκαστικά το περιγραφόμενο στην αίτηση ακίνητο του αιτούντος και πιο συγκεκριμένα, ένα αυτοτελές και διαιρετό διαμέρισμα που βρίσκεται στον τέταρτο όροφο οικοδομής, με εσωτερική αρίθμηση Δ2, διαμπερές, εμβαδού καθαρού 100,39 τ.μ. και μικτού 117,15 τ.μ., το οποίο συνορεύει γύρω του με πρόσοψη στην οδό ***, με κλιμακοστάσιο, με κοινόχρηστο διάδρομο, με ανελκυστήρα, με τον ακάλυπτο χώρο του οικοπέδου (πρασιά) και με το με εσωτερική αρίθμηση Δ3 διαμέρισμα του ίδιου ορόφου, αποτελούμενο από τρία δωμάτια, κουζίνα, σαλοτραπεζαρία, λουτροαποχωρητήριο, wc, αποθήκη, διάδρομο και χωλ και το οποίο κατέχει ποσοστό συμμετοχής 90,558/1000 εξ αδιαιρέτου στο οικόπεδο και στους κοινόχρηστους και κοινόκτητους χώρους, μέρη και εγκαταστάσεις της οικοδομής, η οποία έχει ανεγερθεί στο υπ` αριθμό *** οικόπεδο που βρίσκεται στο υπ` αριθμό *** οικοδομικό τετράγωνο της πόλης του *** και στη διασταύρωση των οδών *** και ***. Ο πλειστηριασμός του προπεριγραφέντος ακινήτου ορίστηκε αρχικά για τις 13.4.2011 ενώ μετά την έκδοση της υπ` αριθμό 191/2011 απόφασης του δικαστηρίου τούτου (διαδικασία ασφαλιστικών μέτρων) ορίστηκε ως νέα ημερομηνία διενέργειας αυτού η 13.7.2011. Η ως άνω διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης επισπεύδεται από την καθής τραπεζική εταιρία για την ικανοποίηση απαιτήσεών της σε βάρος του αιτούντος συνολικού ποσού 282.849,77 ευρώ, εκ του οποίου ποσό 166.475,12 ευρώ της επιδικάστηκε με την υπ` αριθμό 182/2010 διαταγή πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κιλκίς και ποσό 116.374,65 ευρώ της επιδικάστηκε με την υπ` αριθμό 183/2010 διαταγή πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κιλκίς.
Κατά της προαναφερόμενης έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης ο αιτών άσκησε νομότυπα και εμπρόθεσμα ενώπιον αυτού του δικαστηρίου την ενσωματούμενη στο δικόγραφο της αίτησης ανακοπή του με την οποία ζητεί την ακύρωση της ως άνω έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης.
Με τον πρώτο λόγο της παραπάνω ανακοπής, η οποία προσδιορίστηκε για να συζητηθεί κατά τη δικάσιμο της 19.9.2012, ο αιτών ισχυρίζεται ότι η επισπευδόμενη σε βάρος του διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης τυγχάνει παράνομη και καταχρηστική επειδή η καθής επισπεύδει την εν λόγω διαδικασία για την ικανοποίηση δύο χρηματικών απαιτήσεών της (ποσού 166.475,12 ευρώ και 116.374,65 ευρώ αντίστοιχα) έκαστη των οποίων βρίσκεται κάτω από το όριο των 200.000,00 ευρώ που ορίζεται στη διάταξη του άρθρου 40 του Ν 3858/2010 , η οποία με πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 4.1.2011 που κυρώθηκε νομοθετικά ισχύει μέχρι τις 30.6.2011 και η ισχύς της οποίας επεκτάθηκε μέχρι τις 31.12.2011 σύμφωνα με το άρθρο 46 του πρόσφατου Ν 3986/2011 («Επείγοντα μέτρα μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015») βάσει του οποίου αναστέλλονται από την lη Ιουλίου 2011 έως την 31 Δεκεμβρίου 2011 οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των 200.000,00 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών. Ωστόσο, ο ανωτέρω λόγος της ανακοπής πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί ως μη νόμιμος αφενός μεν επειδή η σώρευση και η δικαστική επιδίωξη περισσότερων απαιτήσεων του δανειστή κατά του ίδιου οφειλέτη αποτελεί δικαίωμα του δανειστή ανεξάρτητα αν οι απαιτήσεις απορρέουν από την ίδια ιστορική και νομική αιτία, αφετέρου δε επειδή από τη γραμματική ερμηνεία της προαναφερθείσας νομοθετικής ρύθμισης προκύπτει με σαφήνεια ότι η αναστολή των πλειστηριασμών ισχύει για οφειλές μικρότερες του ποσού των 200.000,00 ευρώ ανεξάρτητα από το εάν οι οφειλές αυτές προέρχονται από μία ή περισσότερες έννομες σχέσεις αφού σε διαφορετική περίπτωση θα είχε οριστεί τούτο ρητά.
, η οποία με πράξη νομοθετικού περιεχομένου της 4.1.2011 που κυρώθηκε νομοθετικά ισχύει μέχρι τις 30.6.2011 και η ισχύς της οποίας επεκτάθηκε μέχρι τις 31.12.2011 σύμφωνα με το άρθρο 46 του πρόσφατου Ν 3986/2011 («Επείγοντα μέτρα μεσοπρόθεσμου πλαισίου δημοσιονομικής στρατηγικής 2012-2015») βάσει του οποίου αναστέλλονται από την lη Ιουλίου 2011 έως την 31 Δεκεμβρίου 2011 οι πλειστηριασμοί, οι οποίοι επισπεύδονται για την ικανοποίηση χρηματικών απαιτήσεων που δεν υπερβαίνουν το ποσό των 200.000,00 ευρώ από πιστωτικά ιδρύματα, εταιρίες παροχής πιστώσεων και από τους εκδοχείς των απαιτήσεων αυτών. Ωστόσο, ο ανωτέρω λόγος της ανακοπής πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί ως μη νόμιμος αφενός μεν επειδή η σώρευση και η δικαστική επιδίωξη περισσότερων απαιτήσεων του δανειστή κατά του ίδιου οφειλέτη αποτελεί δικαίωμα του δανειστή ανεξάρτητα αν οι απαιτήσεις απορρέουν από την ίδια ιστορική και νομική αιτία, αφετέρου δε επειδή από τη γραμματική ερμηνεία της προαναφερθείσας νομοθετικής ρύθμισης προκύπτει με σαφήνεια ότι η αναστολή των πλειστηριασμών ισχύει για οφειλές μικρότερες του ποσού των 200.000,00 ευρώ ανεξάρτητα από το εάν οι οφειλές αυτές προέρχονται από μία ή περισσότερες έννομες σχέσεις αφού σε διαφορετική περίπτωση θα είχε οριστεί τούτο ρητά.Εξάλλου, ο δικαιολογητικός λόγος της θέσπισης της παραπάνω νομοθετικής ρύθμισης είναι η προσωρινή τουλάχιστον προστασία των δανειοληπτών που οφείλουν σε πιστωτικά ιδρύματα μικρά, κατά τη νομοθετική εκτίμηση, ποσά και για το λόγο αυτό τέθηκε από το νομοθέτη το όριο των 200.000,00 ευρώ, στοιχείο που δεν συντρέχει στην προκείμενη περίπτωση κατά την οποία η οφειλή του αιτούντος υπερβαίνει κατά πολύ το πιο πάνω όριο.
Τέλος, τυχόν αντίθετη ερμηνευτική εκδοχή από την ανωτέρω θα οδηγούσε στο ανεπιεικές αποτέλεσμα να επισπεύδεται αναγκαστική εκτέλεση σε βάρος οφειλέτη που οφείλει μία απαίτηση ποσού 200.000,00 ευρώ ενώ, αντίθετα, η διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης θα αναστελλόταν για άλλον οφειλέτη που οφείλει περισσότερες απαιτήσεις που συνολικά υπερβαίνουν το πιο πάνω όριο αλλά έκαστη εξ αυτών είναι μικρότερη από το όριο αυτό (βλ. ΜΠρΛάρ 3154/2010 δημ. «Νόμος»).
Ακολούθως, με το δεύτερο και τελευταίο λόγο της προαναφερθείσας ανακοπής του ο αιτών ισχυρίζεται ότι η προσβαλλόμενη έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης τυγχάνει άκυρη επειδή δεν αναφέρεται σε αυτή το συνολικό ποσό για το οποίο επιβλήθηκε η κατάσχεση αυτή πλην όμως, ο λόγος αυτός της ανακοπής πιθανολογείται ότι θα απορριφθεί ως μη νόμιμος επειδή η ως άνω έκθεση αναγκαστικής κατάσχεσης περιέχει όλα τα στοιχεία που προβλέπονται από τη διάταξη του άρθρου 954 παρ. 2 ΚΠολΔ και ειδικότερα, αναφέρεται σε αυτή ο εκτελεστός τίτλος βάσει του οποίου επισπεύδεται η διαδικασία αναγκαστικής εκτέλεσης, δηλαδή οι υπ` αριθμούς 182/2010 και 183/2010 διαταγές πληρωμής του δικαστή του Μονομελούς Πρωτοδικείου Κιλκίς, με ακριβή προσδιορισμό των ποσών που βάσει αυτών οφείλει να καταβάλει ο αιτών και ως εκ τούτου δεν υφίσταται αοριστία ή ακυρότητα της έκθεσης αναγκαστικής κατάσχεσης.
[Απορρίπτει την αίτηση.]
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου