ΕΞΩΔΙΚΗ ΔΗΛΩΣΗ, ΠΡΟΣΚΛΗΣΗ ΚΑΙ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑ
Των πιο κάτω αναγραφόμενων και υπογραφόντων πολιτών, κατοίκων του Δήμου Αιγιαλείας, όπως τα στοιχεία αυτά αναγράφουν οι ίδιοι χειρόγραφα, ήτοι:
.................................................................................................................................................................................................................................................................................................................
ΠΡΟΣ
Την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.) Α.Ε.",
νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός Χαλκοκονδύλη 30,
όπως νόμιμα εκπροσωπείται.
ΕΝΩΠΙΟΝ ΠΑΝΤΟΣ ΑΡΜΟΔΙΟΥ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟΥ Η ΑΛΛΗΣ ΔΗΜΟΣΙΑΣ ΑΡΧΗΣ
Με βάση τη μεταξύ μας σύμβαση ένας έκαστος από εμάς είμαι πελάτης της εταιρίας σας. Τα "στοιχεία πελάτη" και ο "αριθμός παροχής" αναφέρονται παραπάνω, δίπλα από τα πλήρη στοιχεία του ονόματος καθενός από εμάς.
Με βάση το άρθρο 53 του ν. 4021/2011 και τη ΠΟΛ 1211/10-10-2011 (ΦΕΚ 2298/B΄/13-10-2011) απόφασης του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, η εταιρία σας, υποχρεώνεται να διακόψει την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος σε περίπτωση που κάποιος πελάτης σας αρνηθεί την καταβολή του Ειδικού Τέλους Ακινήτων, το οποίο θα καταγράφεται στο λογαριασμό ηλεκτρικού ρεύματος που θα μου αποστείλετε ή τον οποίο μου έχετε ήδη αποστείλει.
Επειδή αμφισβητούμε το λεγόμενο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Επιφανειών, ως άδικο, παράνομο και αντισυνταγματικό φόρο για τους κάτωθι αναφερόμενους νόμιμους και βάσιμους λόγους:
α) Η επιβολή του νέου τέλους ακίνητης περιουσίας συναρτάται με τις τιμές ζώνης και την παλαιότητα των κτισμάτων, αλλά δεν βρίσκεται σε συνάρτηση με το πραγματικό εισόδημα του φορολογούμενου ιδιοκτήτη. Ο φόρος για να είναι αναλογικός και συμβατός με το Σύνταγμά μας πρέπει να είναι ανάλογος με τη φοροδοτική ικανότητα του καθενός, κατά το άρθρο 4 παρ. 5 του Συντάγματος.
Ο παραπάνω αναφερόμενος νόμος παραβιάζει τα άρθρα 17 (παρ. 1) και 4 (παρ. 5) του Συντάγματος, καθώς, η φορολόγηση της ακίνητης περιουσίας, κατά τις ως άνω διατάξεις του Συντάγματος, είναι νοητή εφόσον η περιουσία αυτή φέρει κάποια πρόσοδο. Όταν δηλαδή παράγει, αμέσως ή εμμέσως, κάποιο εισόδημα. Πρόκειται για μια μορφή δρομολογημένης δήμευσης της ατομικής ιδιοκτησίας, η οποία προσβάλλει ευθέως το Σύνταγμα.
β) Με τον παραπάνω νόμο και τη σχετική υπουργική απόφαση παραβιάζεται η αρχή της απαγορεύσεως της διπλής φορολογίας, δηλαδή της φορολογήσεως της ίδιας φορολογητέας ύλης για την ίδια αιτία. Η επιβολή του νέου ειδικού τέλους ακινήτων αποτελεί δεύτερη φορολόγηση των ιδιοκτητών ακινήτων για την ίδια αιτία (επί της ουσίας δεύτερος φόρος ακίνητης περιουσίας), δεδομένου ότι ήδη οι κάτοχοι ακίνητης περιουσίας, με αξία άνω των 200.000 Ευρώ, έχουν καταβάλει και τον Φόρο Ακίνητης Περιουσίας και μάλιστα για το ίδιο οικονομικό έτος (2011). Η διπλή φορολόγηση αντίκειται και στο άρθρο 17 του Συντάγματός μας, αλλά και στο Πρώτο Πρόσθετο Πρωτόκολλο της ΕΣΔΑ που προστατεύουν την ιδιοκτησία και τα εν γένει περιουσιακά δικαιώματα του ατόμου.
γ) Με το άρθρο 2 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζεται ότι: "ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της πολιτείας". Η διάταξη αυτή, η οποία βρίσκεται στο Τμήμα Α΄ του πρώτου μέρους του Συντάγματος, που φέρει τον τίτλο "Μορφή του Πολιτεύματος", δεν θεσπίζει "ατομικό δικαίωμα", αλλά χαρακτηρίζει το δημοκρατικό μας πολίτευμα ως ανθρωποκεντρικό, με θεμέλιο την αξία του ανθρώπου. Ο σεβασμός της αναγορεύεται σε ύπατο κριτήριο της έκφρασης και δράσης των οργάνων της πολιτείας. Στην αξία του ανθρώπου περιλαμβάνεται πρωτίστως η ανθρώπινη προσωπικότητα ως εσωτερικό συναίσθημα τιμής και ως κοινωνική αναγνώριση υπόληψης. Με βάση τη διάταξη αυτή του άρθρου 2, που δεν αποτελεί απλή διακήρυξη, αλλά κανόνα δικαίου συνταγματικού επιπέδου, η πολιτεία, δηλαδή όλα τα πολιτειακά όργανα, οφείλουν όχι μόνο να "σέβονται" αλλά και να "προστατεύουν" την αξία αυτή (Ολ ΑΠ 40/1998).
Πρόκειται για μία θεμελιώδη συνταγματική διάταξη που εξαιρείται από τις υποκείμενες σε αναθεώρηση ή αναστολή διατάξεις (άρθρο 110 παρ. 1 και άρθρο 48 παρ. 1 του Συντάγματος).
Το τέλος ακινήτων αντίκειται στην αρχή του σεβασμού και της προστασίας της αξίας του ανθρώπου:
1) Διότι υποβαθμίζει τον φορολογούμενο ιδιοκτήτη, ακόμη και τον άνεργο και τον οικονομικά ασθενέστερο, σε αντικείμενο επίτευξης «εκτάκτων» δημοσιονομικών στόχων για τη μείωση ελλειμμάτων.
2) Η διακοπή της ηλεκτροδότησης σε άτομα που αδυνατούν να καταβάλλουν τον φόρο τους οδηγεί σε έσχατη εξαθλίωση και θέτει σε κίνδυνο την υγεία και την επιβίωσή τους (!).
3) Ασκεί ένα είδος ψυχολογικής βίας και απειλής σε οικονομικά ασθενέστερα άτομα, τέτοια που δεν συνάδει με τα θεμελιώδη ατομικά δικαιώματα του Συντάγματός μας και τις δημοκρατικές παραδόσεις της χώρας μας.
δ) Προσβολή της ελευθερίας των συναλλαγών και της οικονομικής ελευθερίας κατά το άρθρο 5 παρ. 1 και 106 του Συντάγματος.
Η επιβολή του φόρου ακινήτων μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ ή άλλων παρόχων παραβιάζει τόσο το σύνταγμα όσο και τους όρους της σύμβασης ιδιωτικού δικαίου που υπέγραψε η ανώνυμη εταιρεία με τον κάθε καταναλωτή. Οι συμβάσεις που υπογράφηκαν καθορίζουν ρητώς τις υποχρεώσεις των συμβαλλόμενων. Δεν προκύπτει λοιπόν καμία άλλη υποχρέωση για τους καταναλωτές πέραν της πληρωμής του κόστους του ρεύματος που κατανάλωσαν. Η ρύθμιση που θα επιβάλλει να πληρώσουμε οι καταναλωτές έναν φόρο σε τρίτο φορέα παραβιάζει αφενός τους όρους της μεταξύ μας σύμβασης και αφετέρου τη συνταγματικά κατοχυρωμένη αρχή της ελευθερίας των συναλλαγών και την οικονομική ελευθερία. Ακυρώνει συμβόλαια παροχής ηλεκτροδότησης του έχουν υπογράψει ιδιώτες καταναλωτές ακόμη και με 100% ιδιωτικές εταιρείες παροχής ηλεκτροδότησης. Συνιστά ανεπίτρεπτο περιορισμό στην οικονομική ελευθερία κατά παράβαση και της αρχής της αναλογικότητας.
Με βάση την υπ΄ αριθ. 33/2002 απόφαση της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου, το Κράτος δεν μπορεί με μεταγενέστερη νομοθετική ρύθμιση να μεταβάλλει μονομερώς, να τροποποιήσει ή να ακυρώσεις έγκυρες συμβάσεις ιδιωτικού δικαίου.
ε) Αντίθεση στην αρχή της νομιμότητας του φόρου.
Το άρθρο 78 παρ. 1 του Συντάγματος ορίζει: "Κανένας φόρος δεν επιβάλλεται ούτε εισπράττεται χωρίς τυπικό νόμο που καθορίζει το υποκείμενο της φορολογίας και το εισόδημα, το είδος της περιουσίας, τις δαπάνες και τις συναλλαγές ή τις κατηγορίες τους, στις οποίες αναφέρεται ο φόρος." Δυνάμει της ρύθμισης αυτής είναι αμφίβολης συνταγματικότητας μια διάταξη που ορίζει ότι η βάση υπολογισμού του φόρου δεν καθορίζεται από τον νόμο όπως αυτός θα εφαρμοστεί από διοικητικές αρχές, αλλά θα καθοριστεί (ή έχει ήδη καθοριστεί) από την ΔΕΗ ή τους εναλλακτικούς προμηθευτές ηλεκτρικού ρεύματος. Ο λόγος είναι απλός: η χρήση της μεθόδου υπολογισμού που ακολουθεί η ΔΕΗ συνιστά σιωπηρή αλλά ξεκάθαρη εξουσιοδότηση προς νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου να καθορίσει το αντικείμενο του φόρου, το οποίο παρέλειψε να προσδιορίσει με επάρκεια ο φορολογικός νομοθέτης. Η ρύθμιση αυτή δεν έρχεται σε αντίθεση μόνο με την ανωτέρω διάταξη που επιβάλλει να είναι καθορισμένο το αντικείμενο του φόρου από τον νόμο, αλλά έρχεται σε μείζονα λόγω και με την απαγόρευση εξουσιοδότησης προς την διοίκηση, πολλώ δε μάλλον σε ιδιώτη, να καθορίσει ένα από τα στοιχεία του φόρου, και εν προκειμένω την βάση υπολογισμού που είναι η επιφάνεια του ακινήτου που θα φορολογηθεί.
Ο νόμος 2130/1993 στηρίζεται σε ένα τελείως διαφορετικό νομικό σύστημα φορολογίας: την επιβολή ανταποδοτικών τελών από ΟΤΑ. Στην συγκεκριμένη κατηγορία δημοσιονομικών εσόδων επιτρέπεται η νομοθετική εξουσιοδότηση προς όργανα της διοίκησης (δεν είναι βέβαιο ότι θα μπορούσε η ΔΕΗ να περιληφθεί σε αυτά). Όμως στα πλαίσια του συστήματος αυτού, οι διατάξεις ελέγχονται από πλευράς υπάρξεως ή όχι ανταποδοτικότητας. Είναι προφανές ότι ο νομοθέτης προσπαθεί να μεταφέρει την ευχέρεια της δυνατότητας καθορισμού του αντικειμένου του τέλους με εξουσιοδότηση, σε ένα τελείως διαφορετικό νομικό πλαίσιο στο οποίο δεν είναι ανεκτός συνταγματικά ο κατ' εξουσιοδότηση καθορισμός της βάσης του φόρου.
στ) Σύμφωνα με την υπ΄ αριθ. 1934/1998 απόφαση της Ολομέλειας του Συμβουλίου της Επικρατείας, η Δ.Ε.Η. ως νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου και οι ιδιωτικές εταιρίες που δραστηριοποιούνται στην παραγωγή ή τη διάθεση ηλεκτρικού ρεύματος, δε δικαιούνται να εισπράττουν φόρους και να διακόπτουν την παροχή ηλεκτρικού ρεύματος, σε πελάτες τους, οι οποίοι για οποιοδήποτε λόγο αρνούνται να καταβάλλουν το "τέλος ακινήτων". Σύμφωνα με το σκεπτικό της παραπάνω απόφασης, αντίκειται στις διατάξεις των άρθρων 1 παρ. 3 και 26 παρ. 2 του Συντάγματος, η οποιαδήποτε ανάθεση άσκησης δημόσιας εξουσίας σε νομικά πρόσωπα ιδιωτικού δικαίου (όπως είναι η Δ.Ε.Η. και οι άλλες ιδιωτικές εταιρείες παροχής ρεύματος). Τόσον η είσπραξη φόρων, όσο και η επιβολή διοικητικών κυρώσεων λόγω της άρνησης πληρωμής φόρων, αποτελούν στοιχεία άσκησης δημόσιας (της εκτελεστικής) εξουσίας, η οποία όμως αποτελεί την κατ΄εξοχήν έκφραση κυριαρχίας του Κράτους και ασκείται μόνο από το Δημόσιο και τα νομικά πρόσωπα δημοσίου δικαίου.
Επειδή είμαστε πελάτες της εταιρίας σας με σχέση η οποία προσδιορίζεται από τη μεταξύ μας σύμβαση.
Επειδή από τη μεταξύ μας σύμβαση - αίτηση παροχής ηλεκτροδότησης, δεν προκύπτει υποχρέωσή μας να πληρώνουμε το λεγόμενο Έκτακτο Ειδικό Τέλος Ηλεκτροδοτούμενων Δομημένων Επιφανειών.
Επειδή ενδέχεται να αποφασίσουμε να μην καταβάλλουμε το έκτακτο ειδικό τέλος ηλεκτροδοτούμενων δομημένων επιφανειών για τους λόγους που ανωτέρω αναφέρουμε.
Επειδή είμαστε διατεθειμένοι να σας προσφέρουμε το ποσό που εκπροσωπεί την αξία του ηλεκτρικού ρεύματος, πλέον ΦΠΑ, πλέον των δημοτικών τελών και των τελών ΕΡΤ.
Επειδή εάν, στην περίπτωση που δεν καταβάλουμε προς εσάς το ποσό του ειδικού τέλους ακινήτων (ν. 4021/2011) και εσείς προχωρήσετε σε διακοπή του ηλεκτρικού μας ρεύματος, θα προκαλέσετε σε εμάς, στους συνοίκους μας, αλλά και στην επαγγελματική μας δραστηριότητα σοβαρή και ίσως και ανεπανόρθωτη βλάβη.
Επειδή για οποιαδήποτε περιουσιακή και ηθική βλάβη τυχόν μας προκληθεί από την διακοπή της ηλεκτροδότησής μας θα ευθύνεστε αλληλεγγύως και εις ολόκληρον με το Ελληνικό Δημόσιο.
ΓΙΑ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΩΤΕΡΩ ΛΟΓΟΥΣ
Και με επιφύλαξη παντός ετέρου δικαιώματός μας
ΣΑΣ ΓΝΩΣΤΟΠΟΙΟΥΜΕ:
Την ενδεχόμενη πρόθεσή μας να αρνηθούμε την καταβολή του εν λόγω ειδικού τέλους μέσω των λογαριασμών που εκδίδετε
Και ΣΑΣ ΚΑΛΟΥΜΕ Να δεχθείτε την είσπραξη του ποσού που προτιθέμεθα να σας προσφέρουμε και το οποίο θα αφορά στην πληρωμή της αξίας του ηλεκτρικού ρεύματος (πλέον ΦΠΑ), στην πληρωμή των δημοτικών τελών και στην πληρωμή του τέλους της ΕΡΤ. Το ποσό αυτό θα σας το προσφέρουμε, είτε με πληρωμή σε υποκατάστημά σας, είτε με πληρωμή σε τράπεζα με την οποία συνεργάζεστε (καταγράφοντας τον αριθμό που βρίσκεται στο πεδίο "στοιχεία πελάτη" επί των λογαριασμών που αποστέλλετε), είτε σε ταχυδρομικό γραφείο είτε ενδεχομένως και στο Ταμείο Παρακαταθηκών και Δανείων.
Σε περίπτωση που δεν δεχθείτε το προσφερόμενο ποσό και κυρίως σε περίπτωση που η εταιρία σας προχωρήσει στη διακοπή της παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, στον παραπάνω αναφερόμενο αριθμό παροχής, σας γνωστοποιούμε ότι, επιφυλασσόμεθα παντός νομίμου δικαιώματός μας και ιδίως του δικαιώματός μας να προσφύγουμε στα αστικά δικαστήρια εναντίον της επιχείρησής σας, διεκδικώντας αποζημίωση για κάλυψη κάθε θετικής και αποθετικής ζημίας και περιουσιακής ή ηθικής μας βλάβης.
Αρμόδιος δικαστικός επιμελητής καλείται να επιδώσει νόμιμα την παρούσα προς την ανώνυμη εταιρεία με την επωνυμία "Δημόσια Επιχείρηση Ηλεκτρισμού (Δ.Ε.Η.) Α.Ε.", νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου, η οποία εδρεύει στην Αθήνα, οδός Χαλκοκονδύλη 30, όπως νόμιμα εκπροσωπείται προς γνώση της και για όλες τις νόμιμες συνέπειες.
Δήμος Αιγιαλείας 18-11-2011
Οι εξωδίκως καλούντες
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου