http://www.dimokratiki.gr/article.asp?articleID=12755&catID=18&pubID=1
Χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 637.000 ευρώ για ζημιά και ηθική βλάβη που υπέστη ο ίδιος και 2.434.951,42 ευρώ για βλάβες που υπέστη εταιρεία στην οποία ήταν ο κύριος εταίρος, διεκδικεί από ένα Ροδίτη, δύο τράπεζες και τον Τειρεσία ένας κάτοικος Αθηνών που οδηγήθηκε στην οικονομική καταστροφή όταν άρχισαν να διακινούνται και να σφραγίζονται επιταγές του, που είχαν κλαπεί.
Η υπόθεση έχει μεγάλο βάθος καθώς η ποινική δικογραφία που έχει σχηματιστεί σε βάρος του Ροδίτη έχει συσχετιστεί με ακόμη δύο που αφορούν αδικήματα κλοπής και πλαστογράφησης επιταγών με θύματα άλλα πρόσωπα πέραν του ενάγοντος στην προκείμενη υπόθεση.
Ο ενάγων, κάτοικος Νέου Ηρακλείου Αττικής, εκπρόσωπος εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, που εμπορεύεται χρώματα και βερνίκια, έχει στραφεί με την αγωγή του κατά ενός κάτοικου Ρόδου, δύο τραπεζών αλλά και της εταιρείας "ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε" που διαχειρίζεται το σύστημα πιστοληπτικής δυνατότητας που χρησιμοποιούν τα πιστωτικά ιδρύματα στη χώρα.
Σύμφωνα με την αγωγή του Αθηναίου, που συζητήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την 11η Μαΐου 2005 έπεσε θύμα κλοπής και από τότε ξεκίνησε μία απίστευτη οικονομική και ηθική του εξόντωση, που οδήγησε στην κατάρρευση της εταιρείας του.
Κατά την προαναφερόμενη ημερομηνία, και περί ώρα 07.00 μμ. άγνωστοι δράστες διέρρηξαν στην Λεωφ. Αχιλλέως στην Αθήνα το αυτοκίνητό του από το οποίο αφαίρεσαν, μεταξύ άλλων, το ποσό των 7.350 ευρώ σε μετρητά και δύο μπλοκ επιταγών, ένα ατομικό με τέσσερα φύλλα επιταγών και ένα εταιρικό με οκτώ φύλλα επιταγών.
Υπέβαλε αυθημερόν καταγγελία ενώπιον του Τμήματος Ασφαλείας Κολωνού για την ως άνω κλοπή και διενεργήθηκε αρμοδίως προανάκριση.
Ταυτόχρονα ειδοποίησε τηλεφωνικά την τράπεζα η οποία είχε εκδώσει τα μπλοκ των επιταγών και δήλωσε την κλοπή υποβάλλοντας υπεύθυνη δήλωση και προσκομίζοντας βεβαίωση του Τμήματος Ασφαλείας Κλώνου.
Σύμφωνα με την αγωγή η τράπεζα τον διαβεβαίωσε ότι είχε προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια για την δέσμευση των κλεμμένων επιταγών στο διατραπεζικό ηλεκτρονικό σύστημα και ήδη από την 12η Μαΐου 2005 είχε δεσμεύσει ως κλαπείσες δύο εξ' αυτών.
Ξαφνικά στις 4 Ιανουαρίου 2006 υπάλληλος της τράπεζας του τηλεφώνησε και του ανέφερε, ότι, ζητούνταν προς εξόφληση, από υποκατάστημα τράπεζας στη Ρόδο μια επιταγή του αξίας 17.000 ευρώ.
Όταν πληροφορήθηκε τον αριθμό της επιταγής και διαπίστωσε ότι ήταν από τις ως άνω κλεμμένες επιταγές του απάντησε ότι δεν την είχε εκδώσει αυτός και ότι ήταν προϊόν κλοπής και πλαστογραφίας.
Οι υπάλληλοι της τράπεζας τον διαβεβαίωσαν, ότι δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, καθόσον η εν λόγω επιταγή ήταν από τις κλεμμένες και θα έπρατταν τα δέοντα με την τράπεζα στη Ρόδο.
Όπως εκθέτει, παρά τις διαβεβαιώσεις τους, η ταλαιπωρία του συνεχίστηκε διότι λίγες ημέρες αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου 2006, οι υπάλληλοι της τράπεζας επικοινώνησαν και πάλι μαζί του και τον πληροφόρησαν, ότι ζητούνταν και πάλι από την τράπεζα της Ρόδου μία ακόμη επιταγή του, αξίας αυτή τη φορά 18.350 ευρώ, που ήταν ομοίως κλεμμένη.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2006 οι υπάλληλοι της τράπεζας τον πληροφόρησαν, ότι η πρώτη επιταγή του σφραγίστηκε από την τράπεζα της Ρόδου λόγω απώλειας και όχι λόγω κλοπής και θα προχωρούσαν σε αναγγελία του ονόματος του στον Τειρεσία.
Έγινε έξαλλος, τους ανέφερε, ότι αν γινόταν αυτό θα καταστρεφόταν, διότι ήταν ο κύριος εταίρος (κατά ποσοστό 62,5%), νόμιμος εκπρόσωπος και διαχειριστής της ΕΠΕ και μόλις ανακοινώνονταν στον Τειρεσία το όνομά του, θα σταματούσαν όλες οι χρηματοδοτήσεις-χορηγήσεις από τις τράπεζες με τις οποίες συνεργαζόταν, καθόσον προεξοφλούσε στις τράπεζες τις μεταχρονολογημένες επιταγές που ελάμβανε από τους πελάτες.
Οι υπάλληλοι της τράπεζας φέρονται να τον διαβεβαίωσαν ότι θα απέτρεπαν κάτι τέτοιο να συμβεί και ότι θα ενημέρωναν σχετικά τον Τειρεσία.
Στην συνέχεια και ενώ δεν είχε ιδέα για το τι θα επακολουθούσε, στις 27 Φεβρουαρίου 2006, επισκέφτηκε το υπ/μα Ηρακλείου Αττικής τράπεζας, προκειμένου να λάβει χρηματοδότηση με πινάκιο δύο μεταχρονολογημένων επιταγών πελατείας της ΕΠΕ. Η τράπεζα αρνήθηκε την χρηματοδότηση, γιατί ήταν εγγεγραμμένος στο σύστημα και υπήρχε δυσμενές στοιχείο εις βάρος του στην τράπεζα της Ρόδου εξαιτίας της ως άνω σφραγισμένης επιταγής των 17.000 ευρώ.
Ο ενάγων διατείνεται ότι έγινε έξαλλος και ότι οι υπάλληλοι της τράπεζας τον διαβεβαίωσαν εκ νέου ότι θα προβούν σε όλες τις ενέργειες για την διαγραφή του από τα δυσμενή στοιχεία του Τειρεσία.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2006 την ίδια τύχη είχαν και επιταγές που δόθηκαν στην Τράπεζα Αττικής Υπ/μα Ασπροπύργου, στην Γενική Τράπεζα Ελευσίνας και στην Πανελλήνια Τράπεζα Πειραιά. Παράλληλα, η ΕΠΕ εξοφλούσε με μεγάλη δυσκολία τις επιταγές των δανειστών της λόγω της καθολικής άρνησης των τραπεζών να την χρηματοδοτήσουν.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά στις 28 Φεβρουαρίου 2006 του επιδόθηκε Διαταγή Πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με επιταγή προς εκτέλεση της τράπεζας Ρόδου για την ως άνω επιταγή των 17.000 ευρώ.
Δικαιούχος της επιταγής φερόταν κάποιο άγνωστο σε εκείνον πρόσωπο που μεταβίβασε την κλαπείσα επιταγή με οπισθογράφηση σε κάποιο άλλο πρόσωπο επίσης αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Ο τελευταίος την μεταβίβασε με οπισθογράφηση στον κάτοικο Ρόδου ο οποίος και την ενεχυρίασε στο πλαφόν του στην τράπεζα της Ρόδου. Ασκησε ανακοπή και αίτηση αναστολής εκτέλεσης.
Έτσι, λόγω της αυτόματης on line ενημέρωσης όλων των τραπεζών μέσω των δεδομένων που τηρεί ο Τειρεσίας δεν μπορούσε να αντλήσει χρήματα από καμία τράπεζα. Λόγω της ρευστότητας του ταμείου της ΕΠΕ κατάφερε να εξοφλήσει επιταγές για 2-3 ημέρες, μέχρι που σφραγίστηκε η πρώτη επιταγή της. Στην συνέχεια άρχισαν να σφραγίζονται επιταγές της ΕΠΕ η μία μετά την άλλη, η δε καθοδική της πορεία κορυφώθηκε την 29η Μαϊου 2006, ημερομηνία κατά την οποία αποφασίσθηκε η λύση αυτής και η θέση της σε εκκαθάριση, αφού ήταν πλέον αδύνατο να εξοφλήσει τους πιστωτές της.
Η τράπεζα της Ρόδου του κοινοποίησε και δεύτερη διαταγή πληρωμής για συνολικό ποσό ευρώ 19.147,33 για την άλλη κλεμμένη επιταγή που είχε σφραγίσει. Εμπλεκόμενοι στην διαχείριση και της επιταγής αυτής είναι τα ίδια πρόσωπα.
Χρηματική αποζημίωση συνολικού ύψους 637.000 ευρώ για ζημιά και ηθική βλάβη που υπέστη ο ίδιος και 2.434.951,42 ευρώ για βλάβες που υπέστη εταιρεία στην οποία ήταν ο κύριος εταίρος, διεκδικεί από ένα Ροδίτη, δύο τράπεζες και τον Τειρεσία ένας κάτοικος Αθηνών που οδηγήθηκε στην οικονομική καταστροφή όταν άρχισαν να διακινούνται και να σφραγίζονται επιταγές του, που είχαν κλαπεί.
Η υπόθεση έχει μεγάλο βάθος καθώς η ποινική δικογραφία που έχει σχηματιστεί σε βάρος του Ροδίτη έχει συσχετιστεί με ακόμη δύο που αφορούν αδικήματα κλοπής και πλαστογράφησης επιταγών με θύματα άλλα πρόσωπα πέραν του ενάγοντος στην προκείμενη υπόθεση.
Ο ενάγων, κάτοικος Νέου Ηρακλείου Αττικής, εκπρόσωπος εταιρείας περιορισμένης ευθύνης, που εμπορεύεται χρώματα και βερνίκια, έχει στραφεί με την αγωγή του κατά ενός κάτοικου Ρόδου, δύο τραπεζών αλλά και της εταιρείας "ΤΕΙΡΕΣΙΑΣ Α.Ε" που διαχειρίζεται το σύστημα πιστοληπτικής δυνατότητας που χρησιμοποιούν τα πιστωτικά ιδρύματα στη χώρα.
Σύμφωνα με την αγωγή του Αθηναίου, που συζητήθηκε ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, την 11η Μαΐου 2005 έπεσε θύμα κλοπής και από τότε ξεκίνησε μία απίστευτη οικονομική και ηθική του εξόντωση, που οδήγησε στην κατάρρευση της εταιρείας του.
Κατά την προαναφερόμενη ημερομηνία, και περί ώρα 07.00 μμ. άγνωστοι δράστες διέρρηξαν στην Λεωφ. Αχιλλέως στην Αθήνα το αυτοκίνητό του από το οποίο αφαίρεσαν, μεταξύ άλλων, το ποσό των 7.350 ευρώ σε μετρητά και δύο μπλοκ επιταγών, ένα ατομικό με τέσσερα φύλλα επιταγών και ένα εταιρικό με οκτώ φύλλα επιταγών.
Υπέβαλε αυθημερόν καταγγελία ενώπιον του Τμήματος Ασφαλείας Κολωνού για την ως άνω κλοπή και διενεργήθηκε αρμοδίως προανάκριση.
Ταυτόχρονα ειδοποίησε τηλεφωνικά την τράπεζα η οποία είχε εκδώσει τα μπλοκ των επιταγών και δήλωσε την κλοπή υποβάλλοντας υπεύθυνη δήλωση και προσκομίζοντας βεβαίωση του Τμήματος Ασφαλείας Κλώνου.
Σύμφωνα με την αγωγή η τράπεζα τον διαβεβαίωσε ότι είχε προβεί σε κάθε νόμιμη ενέργεια για την δέσμευση των κλεμμένων επιταγών στο διατραπεζικό ηλεκτρονικό σύστημα και ήδη από την 12η Μαΐου 2005 είχε δεσμεύσει ως κλαπείσες δύο εξ' αυτών.
Ξαφνικά στις 4 Ιανουαρίου 2006 υπάλληλος της τράπεζας του τηλεφώνησε και του ανέφερε, ότι, ζητούνταν προς εξόφληση, από υποκατάστημα τράπεζας στη Ρόδο μια επιταγή του αξίας 17.000 ευρώ.
Όταν πληροφορήθηκε τον αριθμό της επιταγής και διαπίστωσε ότι ήταν από τις ως άνω κλεμμένες επιταγές του απάντησε ότι δεν την είχε εκδώσει αυτός και ότι ήταν προϊόν κλοπής και πλαστογραφίας.
Οι υπάλληλοι της τράπεζας τον διαβεβαίωσαν, ότι δεν υπήρχε λόγος ανησυχίας, καθόσον η εν λόγω επιταγή ήταν από τις κλεμμένες και θα έπρατταν τα δέοντα με την τράπεζα στη Ρόδο.
Όπως εκθέτει, παρά τις διαβεβαιώσεις τους, η ταλαιπωρία του συνεχίστηκε διότι λίγες ημέρες αργότερα, στις 31 Ιανουαρίου 2006, οι υπάλληλοι της τράπεζας επικοινώνησαν και πάλι μαζί του και τον πληροφόρησαν, ότι ζητούνταν και πάλι από την τράπεζα της Ρόδου μία ακόμη επιταγή του, αξίας αυτή τη φορά 18.350 ευρώ, που ήταν ομοίως κλεμμένη.
Στις 6 Φεβρουαρίου 2006 οι υπάλληλοι της τράπεζας τον πληροφόρησαν, ότι η πρώτη επιταγή του σφραγίστηκε από την τράπεζα της Ρόδου λόγω απώλειας και όχι λόγω κλοπής και θα προχωρούσαν σε αναγγελία του ονόματος του στον Τειρεσία.
Έγινε έξαλλος, τους ανέφερε, ότι αν γινόταν αυτό θα καταστρεφόταν, διότι ήταν ο κύριος εταίρος (κατά ποσοστό 62,5%), νόμιμος εκπρόσωπος και διαχειριστής της ΕΠΕ και μόλις ανακοινώνονταν στον Τειρεσία το όνομά του, θα σταματούσαν όλες οι χρηματοδοτήσεις-χορηγήσεις από τις τράπεζες με τις οποίες συνεργαζόταν, καθόσον προεξοφλούσε στις τράπεζες τις μεταχρονολογημένες επιταγές που ελάμβανε από τους πελάτες.
Οι υπάλληλοι της τράπεζας φέρονται να τον διαβεβαίωσαν ότι θα απέτρεπαν κάτι τέτοιο να συμβεί και ότι θα ενημέρωναν σχετικά τον Τειρεσία.
Στην συνέχεια και ενώ δεν είχε ιδέα για το τι θα επακολουθούσε, στις 27 Φεβρουαρίου 2006, επισκέφτηκε το υπ/μα Ηρακλείου Αττικής τράπεζας, προκειμένου να λάβει χρηματοδότηση με πινάκιο δύο μεταχρονολογημένων επιταγών πελατείας της ΕΠΕ. Η τράπεζα αρνήθηκε την χρηματοδότηση, γιατί ήταν εγγεγραμμένος στο σύστημα και υπήρχε δυσμενές στοιχείο εις βάρος του στην τράπεζα της Ρόδου εξαιτίας της ως άνω σφραγισμένης επιταγής των 17.000 ευρώ.
Ο ενάγων διατείνεται ότι έγινε έξαλλος και ότι οι υπάλληλοι της τράπεζας τον διαβεβαίωσαν εκ νέου ότι θα προβούν σε όλες τις ενέργειες για την διαγραφή του από τα δυσμενή στοιχεία του Τειρεσία.
Στις 28 Φεβρουαρίου 2006 την ίδια τύχη είχαν και επιταγές που δόθηκαν στην Τράπεζα Αττικής Υπ/μα Ασπροπύργου, στην Γενική Τράπεζα Ελευσίνας και στην Πανελλήνια Τράπεζα Πειραιά. Παράλληλα, η ΕΠΕ εξοφλούσε με μεγάλη δυσκολία τις επιταγές των δανειστών της λόγω της καθολικής άρνησης των τραπεζών να την χρηματοδοτήσουν.
Και σαν να μην έφθαναν όλα αυτά στις 28 Φεβρουαρίου 2006 του επιδόθηκε Διαταγή Πληρωμής του Μονομελούς Πρωτοδικείου Ρόδου με επιταγή προς εκτέλεση της τράπεζας Ρόδου για την ως άνω επιταγή των 17.000 ευρώ.
Δικαιούχος της επιταγής φερόταν κάποιο άγνωστο σε εκείνον πρόσωπο που μεταβίβασε την κλαπείσα επιταγή με οπισθογράφηση σε κάποιο άλλο πρόσωπο επίσης αγνώστων λοιπών στοιχείων.
Ο τελευταίος την μεταβίβασε με οπισθογράφηση στον κάτοικο Ρόδου ο οποίος και την ενεχυρίασε στο πλαφόν του στην τράπεζα της Ρόδου. Ασκησε ανακοπή και αίτηση αναστολής εκτέλεσης.
Έτσι, λόγω της αυτόματης on line ενημέρωσης όλων των τραπεζών μέσω των δεδομένων που τηρεί ο Τειρεσίας δεν μπορούσε να αντλήσει χρήματα από καμία τράπεζα. Λόγω της ρευστότητας του ταμείου της ΕΠΕ κατάφερε να εξοφλήσει επιταγές για 2-3 ημέρες, μέχρι που σφραγίστηκε η πρώτη επιταγή της. Στην συνέχεια άρχισαν να σφραγίζονται επιταγές της ΕΠΕ η μία μετά την άλλη, η δε καθοδική της πορεία κορυφώθηκε την 29η Μαϊου 2006, ημερομηνία κατά την οποία αποφασίσθηκε η λύση αυτής και η θέση της σε εκκαθάριση, αφού ήταν πλέον αδύνατο να εξοφλήσει τους πιστωτές της.
Η τράπεζα της Ρόδου του κοινοποίησε και δεύτερη διαταγή πληρωμής για συνολικό ποσό ευρώ 19.147,33 για την άλλη κλεμμένη επιταγή που είχε σφραγίσει. Εμπλεκόμενοι στην διαχείριση και της επιταγής αυτής είναι τα ίδια πρόσωπα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου