Συνολικές προβολές σελίδας

Πέμπτη 15 Μαρτίου 2012

ΤΟ ΝΕΟ Σύνταγμα της ΕΛΛΑΔΟΣ σε 71 Κεφάλαια – ΜΙΑ ΠΡΟΤΑΣΗ προς έγκριση από τους Ελληνες. (Στην συγκεκριμένη ανάρτηση : ΚΕΦΑΛΑΙΑ 6-8)


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6.


Δικαιώματα των πολιτών

Άρθρο 47.

1. Το δικαίωμα στη ζωή είναι απαραβίαστο.

2. Κανένας Νόμος δεν θεσπίζει την θανατική ποινή, και καμία Αρχή δεν μπορεί να την ε-
φαρμόζει.

3. Το Κράτος προστατεύει τη ζωή όσων στερούνται την ελευθερία τους, υπηρετώντας στο στράτευμα ή σε Δημόσιες Αρχές, ή όσων υπόκεινται στην Διοίκηση του με οποιονδήποτε τρόπο.

Άρθρο 48.

Η προσωπική ελευθερία είναι απαραβίαστη. Συνεπώς:

1.  Κανένας  δεν  συλλαμβάνεται ή  κρατείται,  παρά  μόνο  δυνάμει  δικαστικού  εντάλματος, εξαιρουμένων των αυτόφωρων εγκλημάτων.

2. Κατά την σύλληψή του, αναγιγνώσκονται υποχρεωτικά από τον τελώντα την σύλληψη δημόσιο λειτουργό, τα δικαιώματά του, ως εξής:

«Συλλαμβάνεστε κατηγορούμενος για… (περιγράφεται το αδίκημα για το οποίο κατηγορείται ο συλλαμβανόμενος).

Έχετε το δικαίωμα να μην δηλώσετε τίποτε και να παραμείνετε σιωπηλός ενώπιον της διωκτικής αρχής.

Οτιδήποτε δηλώσετε η πράξετε κατά τη σύλληψή σας,  μπορεί να στραφεί εναντίον σας ενώπιον του Δικαστηρίου..

Εάν έχετε αδυναμία πρόσληψης νομικού υπερασπιστού σας, η Πολιτεία θα διορίσει δωρεάν νομικό υπερασπιστή για λογαριασμό σας.

Απαντήστε μου αν έχετε αντιληφθεί τα δικαιώματά σας, όπως σας αναγνώσθηκαν».

3.  Η  κατανόηση των  δικαιωμάτων του  κατηγορουμένου, πρέπει να  συνοδευτεί από  την κατάφασή του κατηγορουμένου.

4. Σε αυτήν την περίπτωση, ο κατηγορούμενος προσάγεται ενώπιον της Δικαστικής Αρχής, μέσα σε χρονικό διάστημα όχι μεγαλύτερο από σαράντα οκτώ ώρες από τη  στιγμή της σύλληψης.

5. Ο Δικαστής, είναι υποχρεωμένος να αφήσει αμέσως ελεύθερο τον κατηγορούμενο και χωρίς να εισέλθει σε καμία διαδικασία εκδίκασης, εάν διαπιστωθεί με μάρτυρες, ή τεκμηριωμένη μαρτυρία από την πλευρά του κατηγορούμενου, πως δεν αναγνώστηκαν τα δικαιώματά του.

6. Ο κατηγορούμενος δικάζεται, όντας ελεύθερος, εκτός των περιστάσεων που κρίνονται από τον ή την δικαστή σε κάθε περίπτωση, η κατάθεση εγγυήσεων ή η προφυλάκιση του κατηγορουμένου.

7. Η προφυλάκιση του κατηγορουμένου, δεν μπορεί να υπερβαίνει σε καμία περίπτωση τους τρείς μήνες.

8. Σε περίπτωση αθώωσης του κατηγορουμένου, με τελεσίδικη απόφαση, αυτός αποζημιώνεται με χρηματική αποζημίωση, αντιστοιχούσα στις ημέρες προφυλάκισής του.


9. Σε περίπτωση αθώωσης του κατηγορουμένου, τα αρμόδια όργανα τα οποία ενεπλάκησαν στην προφυλάκισή του, οφείλουν να ζητήσουν δημοσίως συγγνώμη από τον αδίκως προφυλακισθέντα.

10.  Η  κατάθεση  χρηματικής  εγγύησης  που  απαιτεί  ο  Νόμος  για  να  παραχωρήσει  την ελευθερία προσώπου που κρατείται, δεν φορολογείται και  επιστρέφεται αμέσως και στο ακέραιο σε σαράντα οκτώ ώρες από την στιγμή της οριστικής τελεσιδικίας.

11. Κάθε κρατούμενος δικαιούται να επικοινωνήσει άμεσα με τους συγγενείς του, τον νομικό υπερασπιστή του, ή οποιοδήποτε πρόσωπο της εμπιστοσύνης του το οποίο ορίζει ο ίδιος. Και αυτά τα πρόσωπα έχουν το δικαίωμα να πληροφορούνται για τον τόπο κράτησης του προσώπου που τους αφορά, να ενημερώνονται άμεσα για τους λόγους κράτησης και να καταθέτουν γραπτή πιστοποίηση για τη φυσική και ψυχική κατάσταση του κρατούμενου στον προανακριτικό του φάκελο είτε ενεργώντας αφ' εαυτού τους είτε με τη βοήθεια ειδικών.

12. Η αρμόδια Αρχή τηρεί δημόσιο αρχείο όλων των πραγματοποιηθέντων κρατήσεων, το οποίο περιλαμβάνει τα στοιχεία ταυτότητας των κρατούμενων, τον τόπο, την ώρα και τις συν- θήκες σύλληψης, όπως επίσης τα ονόματα των δημόσιων λειτουργών που διενήργησαν τη σύλληψη καθώς και τις παρατηρήσεις, ενστάσεις και οτιδήποτε άλλο κρίνεται απαραίτητο από τους υπερασπιστές του ή τα πρόσωπα τα οποία κλήθηκαν να τον υπερασπιστούν.

13. Σχετικά με τη σύλληψη αλλοδαπών, τηρείται, επιπλέον, η προβλεπόμενη από τα Διεθνή
Σύμφωνα προξενική ενημέρωση.

14. Η ποινή εφαρμόζεται μόνο στο καταδικασθέν πρόσωπο. Δεν υπάρχουν ποινές ατιμωτικές ή ισόβιας κάθειρξης, παρά μόνο σε περιπτώσεις, εσχάτης προδοσίας, εμπορίας ναρκωτικών και βιαστών ανηλίκων. Σε όλες τις άλλες περιπτώσεις, οι ποινές φυλάκισης δεν ξεπερνούν τα τριάντα χρόνια.

15. Οι ποινές ισόβιας κάθειρξης στις περιπτώσεις εσχάτης προδοσίας, εμπορίας ναρκωτικών και βιαστών ανηλίκων, δεν είναι υποκείμενες χάριτος μείωσής των.

16. Κάθε Αρχή που επιβάλλει περιοριστικά μέτρα υποχρεούται να δηλώνει τα στοιχεία της.

17. Οι εκπρόσωποι κάθε Αρχής, εξαιρουμένων των Υπηρεσιών Ασφάλειας του Κράτους, υποχρεούνται να φέρουν στο πρόσθιο τμήμα της στολής ή της πολιτικής περιβολής τους, τα πλήρη στοιχεία τους, όπως Όνομα, Επίθετο, Ιδιότητα και Αριθμό Μητρώου.

18. Απαγορεύεται ρητά σε κάθε εκπρόσωπο Κρατικής Αρχής να καλύπτει το πρόσωπό του,
με οποιονδήποτε τρόπο.

19. Απαγορεύεται ρητά σε κάθε εκπρόσωπο Κρατικής Αρχής να προσάγει Έλληνα πολίτη για οποιονδήποτε λόγο, χωρίς απαγγελία κατηγορίας και μόνο για εξακρίβωση των στοιχείων του.

20. Η ταυτοπροσωπία του Έλληνα Πολίτη, γίνεται αυτομάτως και επιτοπίως, με την επίδειξη στον εκπρόσωπο της Κρατικής Αρχής, οποιουδήποτε δημοσίου ή ιδιωτικού εγγράφου, το οποίο φέρει την φωτογραφία και τα στοιχεία του.

21. Κανένας δεν παραμένει υπό κράτηση αφού εκδοθεί απόφαση αποφυλάκισης από την αρμόδια Αρχή, ή εφόσον εκτιθεί η επιβεβλημένη ποινή.

Άρθρο 49.

1. Απαγορεύεται στις Δημόσιες Αρχές, πολιτικές ή στρατιωτικές, ακόμη και σε κατάσταση έκτακτης ανάγκης, εξαίρεσης ή περιορισμού των εγγυήσεων, να ασκεί, να επιτρέπει ή να ανέχεται τη βίαιη εξαφάνιση προσώπων. Ο Δημόσιος Λειτουργός που τυχόν λάβει εντολή ή οδηγία για να διενεργήσει τέτοιου είδους πράξη υποχρεούται να μην υπακούσει και να την καταγγείλει στις αρμόδιες Αρχές.


2. Οι ηθικοί, οι φυσικοί αυτουργοί, οι συνεργοί και όσοι συγκαλύπτουν το έγκλημα της βίαιης εξαφάνισης προσώπου, όπως και την απόπειρα, τιμωρούνται με φυλάκιση άνω των δεκαπέντε ετών, μη εξαγοράσιμη και χωρίς αναστολή.

Άρθρο 50.

Κάθε Έλληνας Πολίτης και αλλοδαπός, έχει δικαίωμα στο σεβασμό της σωματικής, ψυχικής και ηθικής του ακεραιότητας, εντός της ελληνικής Επικράτειας. Συνεπώς:

1. Κανένας Έλληνας Πολίτης ή αλλοδαπός, δεν μπορεί να υφίσταται απάνθρωπες ή υποτιμητικές ποινές, βασανιστήρια, ή σκληρή μεταχείριση. Κάθε θύμα που υπέστη βασανισμό ή σκληρή, απάνθρωπη ή υποτιμητική μεταχείριση, από κρατικά Όργανα, ή έγινε ανεκτή εκ μέρους τους, δικαιούται να αποκατασταθεί.

2. Ο Δημόσιος Λειτουργός, ο οποίος καλείται από προϊσταμένους του να προβεί σε βασανιστήρια ή  σκληρή  μεταχείριση  του  κατηγορούμενου, δικαιούται  να  αρνηθεί  και  να καταγγείλει την εντολή στις στα αρμόδια Όργανα της Δημοκρατίας.

3.  Ο  Δημόσιος  Λειτουργός, ο  οποίος προβαίνει σε  βασανιστήρια ή  σκληρή μεταχείριση κρατουμένου, η δίνει εντολή σε υφιστάμενό του, για τέλεση βασανιστηρίων και σκληρής μεταχείρισης, τιμωρείται με φυλάκιση άνω των  δεκαπέντε ετών, χωρίς αναστολή και  μη εξαγοράσιμη.

4. Κάθε Έλληνας Πολίτης ή αλλοδαπός, που έχει στερηθεί την ελευθερία του πρέπει να απο- λαμβάνει μεταχείριση ανάλογη του σεβασμού που αντιστοιχεί στην εγγενή ανθρώπινη αξιοπρέπεια.

5. Κανένας Έλληνας Πολίτης ή αλλοδαπός, δεν υπόκειται χωρίς την ελεύθερη συγκατάθεση του σε επιστημονικά πειράματα ή ιατρικές ή εργαστηριακές εξετάσεις, εξαιρουμένων των περιπτώσεων κατά τις οποίες βρίσκεται σε κίνδυνο η ζωή του.

6. Κάθε Δημόσιος Λειτουργός, που στα πλαίσια του αξιώματος του χρησιμοποιεί σκληρή μεταχείριση ή προκαλεί σωματικές ή πνευματικές βλάβες σε οποιοδήποτε πρόσωπο ή υποκινεί ή ανέχεται μεταχείριση τέτοιου είδους τιμωρείται, με ποινή φυλάκισης, άνω των δεκαπέντε ετών, χωρίς αναστολή και μη εξαγοράσιμη.

Άρθρο 51.

1. Η κατοικία και κάθε ιδιωτικός χώρος είναι απαραβίαστα. Δεν μπορεί να γίνει έρευνα, παρά μόνον κατόπιν δικαστικού εντάλματος, για να αποφευχθεί παράβαση του νόμου, ή για να εκτελεστούν, σύμφωνα με το νόμο, οι αποφάσεις που απαγγέλλουν τα Δικαστήρια, πάντα στο πλαίσιο του σεβασμού των ανθρώπινων δικαιωμάτων.

2.   Οι   υγειονομικές  επισκέψεις   ή   οι   επισκέψεις   που   διενεργούνται   για   έλεγχο   της πυρασφάλειας της κατοικίας, σύμφωνα με το νόμο, μπορούν μόνο να πραγματοποιούνται κατόπιν προειδοποίησης από πλευράς των δημόσιων λειτουργών που τις ορίζουν ή τις διενεργούν.

3. Καμία τεκμηρίωση αδικήματος πέραν της παραβίασης των υγειονομικών κανόνων και αυτής των κανόνων πυρασφάλειας, όπως αυτές ορίζονται στην παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου, δεν έχει νομική και αποδεικτική αξία ενώπιον των δικαστηρίων.

4. Κάθε Έλληνας Πολίτης, δικαιούται να χρησιμοποιεί όλα τα μέσα, για να υπερασπιστεί την κατοικία του.

5. Στην περίπτωση σωματικών βλαβών ή φόνου η οποία τελέσθηκε εντός της κατοικίας του από τον ιδιοκτήτη ή τους ένοικους αυτής, σε άτομο/άτομα, τα οποία εισέβαλαν με αποδεδειγμένη ενώπιον των Δικαστηρίων πρόθεση τέλεσης εγκληματικής πράξης, ο ιδιοκτήτης και οι ένοικοι αυτού, αυτοδικαίως και αμέσως απαλλάσσονται από οποιαδήποτε κατηγορία, ενώπιον των δικαστικών αρχών.


Άρθρο 52.

1. Κατοχυρώνεται το απόρρητο και το απαραβίαστο της ιδιωτικής επικοινωνίας κάθε μορφής.

2. Δεν επιτρέπεται η παρέμβαση σε αυτές, παρά μόνο με ένταλμα του αρμόδιου Δικαστηρίου, τηρώντας τις νομικές διατάξεις και διαφυλάσσοντας το απόρρητο των προσωπικών δεδομένων που δε συσχετίζεται με την εν λόγω διαδικασία.

Άρθρο 53.

Σε κάθε δικαστική και διοικητική δραστηριότητα εφαρμόζονται οι προβλεπόμενες διαδικασίες. Συνεπώς:

1. Η νομική υπεράσπιση και συνδρομή αποτελεί απαραβίαστο δικαίωμα για κάθε διαδικασία και έρευνα.

2. Καθένας δικαιούται να ενημερώνεται για τις κατηγορίες που του προσάπτονται και διεξάγε- ται έρευνα. Επίσης έχει δικαίωμα πρόσβασης στα αποδεικτικά στοιχεία και δικαιούται να διαθέτει το χρόνο και τα κατάλληλα μέσα για την υπεράσπιση του.

3. Είναι άκυρα τα αποδεικτικά στοιχεία που αποκτώνται κατόπιν παραβίασης της δίκαιης δίκης.

4. Καθένας που έχει κηρυχθεί ένοχος, δικαιούται να ασκήσει έφεση.

5.  Καθένας θεωρείται αθώος μέχρι να αποδειχθεί το αντίθετο. Οι διωκτικές και εισαγγελικές αρχές οφείλουν να αποδεικνύουν την ενοχή του κατηγορουμένου και όχι ο κατηγορούμενος την αθωότητά του.

6. Καθένας έχει δικαίωμα στην ακρόαση, σε οποιαδήποτε διαδικασία, με τις προσήκουσες εγγυήσεις  και  μέσα  στα  λογικά  χρονικά  όρια  που  καθορίζονται  νόμιμα  από  αρμόδιο ανεξάρτητο και αμερόληπτο Δικαστήριο, που έχει ορίσει εκ των προτέρων.

7. Όποιος δε μιλά την ελληνική γλώσσα, ή δεν είναι σε θέση να επικοινωνήσει με προφορικό τρόπο, δικαιούται διερμηνέα.

8. Καθένας δικαιούται να δικάζεται από τον φυσικό του δικαστή, τακτικό ή ορκωτό, σε τακτική ή έκτακτη δικαιοδοσία, με τις εγγυήσεις που θεσπίζει το παρόν Σύνταγμα και ο Νόμος.

9. Κανένας δεν μπορεί να δικαστεί χωρίς να γνωρίζει την ταυτότητα του εγκαλούντα ή του ενάγοντα, ούτε μπορεί να δικαστεί από έκτακτα Δικαστήρια ή από επιτροπές που τυχόν συγκαλούνται γι' αυτόν το σκοπό.

10. Κανένας δεν υποχρεώνεται να ομολογήσει την ενοχή του ή να καταθέσει εναντίον του εαυτού του, του ή της συζύγου ή συντρόφου του/της, ή προσώπου μέχρι και τέταρτου βαθμού συγγένειας εξ αίματος ή δεύτερου βαθμού εξ αγχιστείας. Η ομολογία είναι έγκυρη, μόνο αν κατατίθεται χωρίς εξαναγκασμό κανενός είδους.

11. Καθένας μπορεί να αιτηθεί ενώπιον του Δικαστηρίου, να υπερασπισθεί τον εαυτό του. Σε αυτήν την περίπτωση, ο Δικαστής, υποχρεούται να του υποδεικνύει τα δικαιώματά του και να τον προστατεύει από τυχόν παραλείψεις ή υπερβολές, οι οποίες μπορεί να επιβαρύνουν την θέση του.

12. Κανείς δεν τιμωρείται για ενέργεια ή παράλειψη που δεν προβλέπεται ως αδίκημα σε προϋπάρχοντα νόμο.

13. Καθένας μπορεί να ζητά από το Κράτος την αποκατάσταση της νομικής του θέσης ή αποζημίωση για απόφαση που επιβλήθηκε κατόπιν δικαστικής πλάνης, αδικαιολόγητης καθυστέρησης ή παράλειψης.


14.  Διαφυλάσσεται  το  δικαίωμα  του  καθενός  να  απαιτεί  την  προσωπική  ευθύνη  των ανώτατων ή και κατώτερων δικαστών. Επίσης διαφυλάσσεται το δικαίωμα του Κράτους να ασκεί δίωξη εναντίον τους, στις περιπτώσεις κακοδικίας.

Άρθρο 54.

Καθένας μπορεί να μετακινείται ελεύθερα και με οποιοδήποτε μέσον σε όλη  την εθνική επικράτεια, να αλλάζει τόπο διαμονής και κατοικία, να απουσιάζει από τη Δημοκρατία και να επανέρχεται σε αυτήν, να μεταφέρει τα αγαθά και τα υπάρχοντα του μέσα στη χώρα, να διακινεί από και προς τη χώρα αγαθά του χωρίς περιορισμούς.

Άρθρο 55.

Οι Πολίτες της Ελλάδος μπορούν να εισέρχονται στη χώρα χωρίς καμία άδεια.

Άρθρο 56.

Καμία πράξη της Δημόσιας Διοίκησης δεν μπορεί να ορίσει ποινή εκπατρισμού σε πολίτη της
Ελλάδος.

Άρθρο 57.

1. Καθένας έχει δικαίωμα να εκπροσωπεί ή να απευθύνει αιτήματα ενώπιον οποιασδήποτε αρχής ή Δημόσιου Λειτουργού για θέματα της αρμοδιότητας τους, και να λαμβάνει έγκαιρη και επαρκή απάντηση εντός τακτής προθεσμίας δεκαπέντε εργασίμων ημερών.

2. Όποιος Δημόσιος Λειτουργός παραβιάζει αυτό το δικαίωμα, τιμωρείται σύμφωνα με το νόμο, και αποπέμπεται από το αντίστοιχο αξίωμα του.

Άρθρο 58.

1. Καθένας έχει δικαίωμα του συνεταιρίζεσθαι για νόμιμους σκοπούς, σύμφωνα με το νόμο.

2. Το Κράτος υποχρεούται να διευκολύνει την άσκηση αυτού του δικαιώματος.

Άρθρο 59.

1. Καθένας έχει το δικαίωμα του συνέρχεσθαι δημόσια ή ιδιωτικά, χωρίς προηγούμενη άδεια από καμία αρχή, για νόμιμους σκοπούς και χωρίς όπλα.

2.  Απαγορεύεται ρητά σε Δημόσιους Λειτουργούς η χρήση απρόκλητης βίας ή κάθε είδους χημικών, για τη διάλυση από την πλευρά των αρχών, συγκέντρωσης πολιτών. Οι Δημόσιοι Λειτουργοί οι οποίοι χρησιμοποιούν απρόκλητη βία ή χημικά, ή δίνουν εντολή για τη χρήση απρόκλητης βίας ή χημικών, εναντίον πολιτών, τιμωρούνται με δεκαπέντε έτη φυλάκιση χωρίς αναστολή και μη εξαγοράσιμη.

3. Απαγορεύεται ρητά η κάλυψη του προσώπου, είτε από την πλευρά των αρχών, είτε από την πλευρά των πολιτών, σε συγκεντρώσεις  πολιτών. Όσοι καλύπτουν το πρόσωπό τους, είτε είναι Πολίτες είτε Δημόσιοι Λειτουργοί, τιμωρούνται με δεκαπέντε έτη φυλάκιση χωρίς αναστολή και μη εξαγοράσιμη.

4.  Απαγορεύεται  ρητά  η  χρήση  οπτικοακουστικών  μέσων  καταγραφής  συγκέντρωσης πολιτών. Οι Δημόσιοι Λειτουργοί οι οποίοι χρησιμοποιούν οπτικοακουστικά μέσα για την καταγραφή συγκέντρωσης πολιτών, ή δίνουν εντολή για τη χρήση οπτικοακουστικών μέσων, για την καταγραφή συγκέντρωσης πολιτών, τιμωρούνται με δεκαπέντε έτη φυλάκιση χωρίς αναστολή και μη εξαγοράσιμη.

Άρθρο 60.


Κανένας  δεν  μπορεί  να  βρίσκεται  σε  καθεστώς  δουλείας  ή  υποτέλειας.  Το  εμπόριο ανθρώπων, και ιδιαίτερα γυναικών, παιδιών οποιουδήποτε φύλου και εφήβων, σε κάθε του μορφή,  τιμωρείται  με  φυλάκιση  άνω  των  δεκαπέντε  ετών,  χωρίς  αναστολή  και  μη εξαγοράσιμη.

Άρθρο 61.

Τα Σώματα Ασφαλείας του Κράτους οφείλουν να σέβονται την αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα όλων των προσώπων, εντός των ορίων της ελληνικής Επικράτειας.

Άρθρο 62.

1. Καθένας έχει δικαίωμα να φέρει ένα κύριο όνομα, ένα πατρικό επώνυμο και ένα μητρικό επώνυμο, και να γνωρίζει την ταυτότητα των προαναφερθέντων. Το Κράτος εγγυάται το δικαίωμα στη διερεύνηση της πατρότητας και της μητρότητας.

2. Καθένας έχει δικαίωμα να καταχωρηθεί δωρεάν στο μητρώο του ληξιαρχείου αμέσως μετά από τη γέννηση του και να αποκτά δημόσια έγγραφα που πιστοποιούν τη βιολογική του ταυτότητα, σύμφωνα με το νόμο.

Άρθρο 63.

1.  Καθένας έχει  δικαίωμα  να  εκφράζει ελεύθερα τη  σκέψη,  τη  γνώμη  και  τις  ιδέες  του προφορικά, γραπτά ή με κάθε άλλη μορφή έκφρασης, και να κάνει χρήση γι αυτόν το σκοπό οποιουδήποτε μέσου επικοινωνίας και διάδοσης χωρίς να  υφίσταται λογοκρισία. Όποιος ασκεί αυτό το δικαίωμα αναλαμβάνει πλήρη ευθύνη των εκπεφρασμένων του.

2.  Απαγορεύεται  η  λογοκρισία  που  περιορίζει  τους  Δημόσιους  Λειτουργούς  να  δίνουν αναφορά γύρω από τα ζητήματα των αρμοδιοτήτων τους.

Άρθρο 64.

1. Η επικοινωνία είναι ελεύθερη και πολύμορφη και συνεπάγεται τα καθήκοντα και τις ευθύνες που καθορίζει ο Νόμος.

2.  Καθένας έχει  δικαίωμα  στην  έγκαιρη, ειλικρινή και  αμερόληπτη πληροφόρηση, χωρίς λογοκρισία, σύμφωνα με τις αρχές του παρόντος Συντάγματος, όπως και στην απάντηση και τη διόρθωση, όταν θίγεται άμεσα από ανακριβείς ή προσβλητικές πληροφορίες.

3. Τα παιδιά και οι έφηβοι έχουν δικαίωμα στην πληροφόρηση την απαραίτητη και χρήσιμη για την ολοκληρωμένη ανάπτυξη τους.

Άρθρο 65.

1. Το Κράτος εγγυάται την ελευθερία της θρησκευτικής πίστης και λατρείας. Καθένας έχει δικαίωμα να ομολογεί τη θρησκευτική του πίστη, να ασκεί τη λατρεία της και να δηλώνει τα πιστεύω του σε ιδιωτικό ή δημόσιο χώρο, μέσω της εκπαίδευσης ή με άλλες μεθόδους, εφό- σον αυτές δεν αντιτάσσονται στην ηθική, τα χρηστά ήθη, και τη δημόσια τάξη.

2. Κανένας δεν μπορεί να επικαλείται θρησκευτική πίστη ή πειθαρχία με σκοπό να αποφύγει την τήρηση του νόμου ούτε για να παρεμποδίσει άλλο άτομο στην άσκηση των δικαιωμάτων του.

3. Απαγορεύεται ρητά η εφαρμογή ειδικών θρησκευτικών κανονισμών, που προσβάλλουν ή περιορίζουν τα  ανθρώπινα δικαιώματα, την  τιμή  και  την  αξιοπρέπεια των  πολιτών που κατοικούν εντός των ορίων της ελληνικής επικράτειας.

4. Όποιος επιβάλλει ειδικούς θρησκευτικούς κανονισμούς, που προσβάλλουν ή περιορίζουν την τιμή και την αξιοπρέπεια των πολιτών που κατοικούν εντός των ορίων της ελληνικής


επικράτειας, τιμωρείται με  ποινή  φυλάκισης άνω  των  15  ετών,  χωρίς  αναστολή  και  μη εξαγοράσιμη.

Άρθρο 66.

Καθένας έχει δικαίωμα στην προστασία της τιμής του, της ιδιωτικής ζωής του, των προσωπικών του θεμάτων, της εικόνας του, των εμπιστευτικών ζητημάτων του και της φήμης του.

Άρθρο 67.

Πληροφορική Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης

1. Ο Νόμος ελέγχει τη χρήση της πληροφορικής για να εγγυηθεί την τιμή και την ιδιωτική και οικογενειακή ζωή των πολιτών, όπως και την πλήρη άσκηση των δικαιωμάτων τους.

2. Απαγορεύεται ρητά η προβολή στα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ατόμων με περιορισμένη πνευματική λειτουργία, με ή χωρίς την συγκατάθεσή τους. Η παραβίαση αυτής της διάταξης, είναι κακουργηματική πράξη και τιμωρείται αναλόγως.

3.  Απαγορεύεται ρητά  η  προβολή  στα  Μέσα  Μαζικής  Ενημέρωσης, παιδιών  κάτω  των δώδεκα ετών, με ή χωρίς την συγκατάθεση αυτών, των γονέων τους ή των νομίμων κηδεμόνων  τους.  Η  παραβίαση  αυτής  της  διάταξης,  είναι  κακουργηματική  πράξη  και τιμωρείται αναλόγως.

Άρθρο 68.

1. Καθένας έχει δικαίωμα στην ελευθερία της συνείδησης και στην έκφραση της, εκτός εάν αυτό επηρεάζει αρνητικά την προσωπικότητα του ή συνιστά αδίκημα.

2.  Κανείς δεν μπορεί να  επικαλεστεί αντίρρηση συνείδησης με  σκοπό να αποφύγει την τήρηση του νόμου και των υποχρεώσεών του που ορίζονται στο παρόν Σύνταγμα, ούτε για να παρεμποδίσει άλλο άτομο στην τήρηση ή στην άσκηση των δικαιωμάτων του.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7.

Πολιτικά δικαιώματα και Λαϊκό Δημοψήφισμα.

Άρθρο 69.

Κάθε Πολίτης έχει δικαίωμα στην ελεύθερη συμμετοχή στα κοινά είτε άμεσα είτε μέσω των εκλεγμένων αντιπροσώπων του.

Άρθρο 70.

1. Η συμμετοχή του Λαού στην συγκρότηση, στην άσκηση και στον έλεγχο της δημόσιας διοίκησης είναι το αναγκαίο μέσον για την επίτευξη του πρωταγωνιστικού χαρακτήρα του Λαού, που εγγυάται την πλήρη ανάπτυξη του, τόσο την ατομική, όσο και τη συλλογική.

2. Αποτελεί υποχρέωση του Κράτους και καθήκον της κοινωνίας να διευκολύνει τη δημιουργία των πιο ευνοϊκών συνθηκών για την άσκηση του.

Άρθρο 71.

1. Η ψήφος αποτελεί δικαίωμα και υποχρέωση του Έλληνα πολίτη. Ασκείται μέσω ελεύθερης, μυστική-καθολικής, και άμεσης ψηφοφορίας.

2. Το παρόν Σύνταγμα εγγυάται την αρχή της προσωπικής ψήφου και την αναλογική εκπροσώπηση.


Άρθρο 72.

Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι Πολίτες της Ελλάδος που έχουν συμπληρώσει το δέκατο όγδοο έτος της ηλικίας και δεν βρίσκονται σε καθεστώς απαγόρευσης ή στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων.

Άρθρο 73.

Πρόσωπα, τα οποία έχουν καταδικαστεί για αδικήματα που διέπραξαν κατά τη διάρκεια άσκησης κρατικού λειτουργήματος, όπως και αδικήματα ενάντια στη δημόσια περιουσία, δεν μπορούν να συμμετέχουν σε οποιαδήποτε λαϊκή εκλογή κατά το χρονικό διάστημα που καθορίζουν κατά περίπτωση τα αρμόδια Δικαστήρια, από την έναρξη έκτισης της ποινής τους και σύμφωνα με τη σοβαρότητα του αδικήματος που έχουν διαπράξει.

Άρθρο 74.

Οι εκλογείς έχουν το δικαίωμα να απαιτούν ώστε οι εκπρόσωποι τους να κάνουν απολογισμό δημόσια, με διαφάνεια και περιοδικότητα για θέματα που διαχειρίζονται, σύμφωνα με το πρόγραμμα που έχουν παρουσιάσει.

Άρθρο 75.

Κάθε Πολίτης έχει το δικαίωμα να συνενώνεται σε πολιτικούς φορείς, για πολιτικούς σκοπούς, με δημοκρατικές μεθόδους οργάνωσης, λειτουργίας και διαχείρισης. Τα διευθυντικά τους Όργανα και οι υποψήφιοι σε κάθε λαϊκή εκλογή, επιλέγονται με εσωτερικές εκλογές, με τη συμμετοχή των μελών τους.

Άρθρο 76.

Δεν επιτρέπεται κανενός τύπου χρηματοδότηση των πολιτικών φορέων με πολιτικούς σκοπούς, από οικονομικούς πόρους που προέρχονται από το Κράτος.

Άρθρο 77.

Κανονισμός  του  Εθνικού  Εκλογικού  Συμβουλίου, ρυθμίζει  τα  θέματα  που  αφορούν  στη χρηματοδότηση και στις ιδιωτικές εισφορές προς τους φορείς με πολιτικούς σκοπούς, όπως και στους μηχανισμούς ελέγχου που εξασφαλίζουν την διαφάνεια της προέλευσης και τη διαχείριση τους.

Άρθρο 78.

Το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο ρυθμίζει τις πολιτικές προεκλογικές εκστρατείες, τη διάρκεια τους και το όριο των εξόδων, με σκοπό τον εκδημοκρατισμό.

Άρθρο 79.

1. Κάθε Πολίτης, με δική του πρωτοβουλία, όπως και κάθε ένωση με πολιτικούς σκοπούς, δικαιούται να  συμμετέχει σε  εκλογικές διαδικασίες  αναδεικνύοντας τους  υποψηφίους της προτίμησης του.

2. Η χρηματοδότηση της πολιτικής προπαγάνδας και των προεκλογικών εκστρατειών ρυθμίζεται από Κανονισμό του Εθνικού Εκλογικού Συμβουλίου.

Άρθρο 80.

Τα  διευθυντικά/διοικητικά  Όργανα  των  πολιτικών  φορέων  με  πολιτικούς  σκοπούς  δεν μπορούν να συμβάλλονται με Όργανα και Υπηρεσίες του Δημόσιου Τομέα.

Άρθρο 81.


Κάθε Πολίτης έχει δικαίωμα να διαδηλώνει ειρηνικά και χωρίς όπλα.

Άρθρο 82.

Απαγορεύεται η χρήση πυροβόλων όπλων και τοξικών ουσιών για τον έλεγχο των ειρηνικών διαδηλώσεων.

Άρθρο 83.

Η  Ελληνική Δημοκρατία, αναγνωρίζει και εγγυάται το  δικαίωμα του ασύλου, όπως αυτό καθορίζεται από τις αποφάσεις του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Άρθρο 84.

1. Απαγορεύεται ρητά η έκδοση των πολιτών της Ελλάδος σε χώρα του εξωτερικού.

2. Όλες οι κατηγορίες, εκπορευόμενες από υπηρεσίες άλλων χωρών, εναντίον Ελλήνων Πολιτών, εξετάζονται από τις ελληνικές διωκτικές αρχές και εκδικάζονται στα ελληνικά Δικαστήρια.

Άρθρο 85.

Αποτελούν τρόπους συμμετοχής και πρωταγωνιστικής ανάμειξης του Λαού στην άσκηση της κυριαρχίας του, στον πολιτικό τομέα: Ανάμεσα σε άλλα, η εκλογή των δημόσιων αξιωμάτων, το Δημοψήφισμα, η γνωμοδότηση του Λαού, η ανάκληση εντολής, η νομοθετική, συ- νταγματική και συντακτική πρωτοβουλία, οι ανοιχτές συνεδριάσεις, οι συνελεύσεις των πολιτών, των οποίων οι αποφάσεις έχουν χαρακτήρα υποχρεωτικό για τα νομοθετικά- συμβουλευτικά Όργανα της Δημοκρατίας.

Άρθρο 86.

Στον κοινωνικό και οικονομικό τομέα: Τα αιτήματα κοινωνικής προστασίας, η αυτοδιαχείριση, η συνδιαχείριση, οι συνεταιρισμοί σε κάθε τους μορφή συμπεριλαμβανομένων και εκείνων με οικονομικό χαρακτήρα, τα ταμιευτήρια, οι κοινοτικές επιχειρήσεις και οι υπόλοιπες μορφές συνεταιρισμού που διέπονται από τις αξίες της αμοιβαίας συνεργασίας και αλληλεγγύης, τελούν υπό την προστασία του Κράτους.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8.

Το Λαϊκό Δημοψήφισμα

Άρθρο 87.

1. Ζητήματα ιδιαίτερης εθνικής σημασίας μπορούν να υποβάλλονται σε αποφασιστικό και δεσμευτικό για την Κυβέρνηση Λαϊκό Δημοψήφισμα με πρωτοβουλία του Προέδρου της Δημοκρατίας,  με  πρωτοβουλία  του  Συμβουλίου  της  Δημοκρατίας,  με  πρωτοβουλία  της Βουλής  των  Ελλήνων, εγκεκριμένη από  την  απόλυτη  πλειοψηφία των  μελών της,  ή  με πρωτοβουλία του Λαού, κατόπιν αίτησης αριθμού ψηφοφόρων όχι μικρότερου από το δέκα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους και στο ληξιαρχείο και με την καταψήφιση ή υπερψήφισή τους, από την απόλυτη πλειοψηφία των έγκυρων ψηφοδελτίων.

2. Επίσης, μπορούν να υποβάλλονται σε Λαϊκό Δημοψήφισμα, αποφασιστικού και δεσμευτικού χαρακτήρα για τις Διοικήσεις των Τοπικών Αυτοδιοικήσεων, ζητήματα ιδιαίτερης Κοινοτικής, Δημοτικής και Νομαρχιακής σημασίας. Η πρωτοβουλία αυτή ανήκει στο Κοινοτικό Συμβούλιο, στο Δημοτικό Συμβούλιο, και στο Νομαρχιακό Συμβούλιο, κατόπιν σύμφωνης γνώμης της απόλυτης πλειοψηφίας των μελών τους. Επίσης ανήκει στον Κοινοτάρχη, Δήμαρχο,  ή  στο  Νομάρχη,  ή  με  την  πρόκληση  Δημοψηφίσματος  από  έναν  αριθμό υπογραφών  όχι  μικρότερο  του  δέκα  τοις  εκατό  του  συνόλου  των  εγγεγραμμένων στην


αντίστοιχη εκλογική περιφέρεια που το ζητά και με την καταψήφιση ή υπερψήφισή τους, από την απόλυτη πλειοψηφία των έγκυρων ψηφοδελτίων.

Άρθρο 88.

1. Όλα τα εκλογικά αξιώματα και οι εκλεγμένες από το Λαό   αρχές είναι ανακλητές. Ένας αριθμός όχι μικρότερος του δέκα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στην αντίστοιχη εκλογική περιφέρεια, εθνικά ή τοπικά, μπορεί να ζητήσει τη διεξαγωγή Δημοψηφίσματος για την ανάκληση της εντολής.

2. Η νόμιμη διαδικασία της συλλογής υπογραφών για να ολοκληρωθεί το αίτημα για την διεξαγωγή Δημοψηφίσματος για την ανάκληση, καθορίζεται από το Εθνικό Εκλογικό Συμβούλιο.

Άρθρο 89.

Όταν ένας αριθμός εκλογέων ο οποίος ξεπερνά το 50+1% των εγκύρων ψηφοδελτίων των ψηφοφόρων οι οποίοι εξέλεξαν τον αιρετό λειτουργό ψηφίσουν υπέρ της ανάκλησης της εντολής του, και εφόσον έχει προσέλθει στο Δημοψήφισμα ένας αριθμός εκλογέων ίσος ή ανώτερος του πενήντα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι, ανακαλείται η εντολή και ο αιρετός αντιπρόσωπος νομοθετικής, συμβουλευτικής, δικαστικής ή εκτελεστικής εξουσίας, αναπληρώνεται αμέσως από τον επιλαχόντα στις εκλογές για την ανάδειξη του.

Άρθρο 90.

Δεν μπορούν να κατατεθούν περισσότερες της μίας αιτήσεις ανάκλησης της εντολής κατά την περίοδο για την οποίαν εξελέγη ο εκάστοτε αιρετός λειτουργός.

Άρθρο 91.

1. Προσχέδια νόμου βρίσκονται υπό συζήτηση στα πλαίσια της Άνω Βουλής των Ελλήνων, της  Κάτω  Βουλής  των  Ελλήνων  της  Διασποράς,  των  Νομαρχιακών,  Δημοτικών  και Κοινοτικών Συμβουλίων μπορούν να τεθούν σε Λαϊκό Δημοψήφισμα, όταν αυτό αποφασιστεί από το ένα τρίτο τουλάχιστον των μελών της Άνω Βουλής των Ελλήνων, της Κάτω Βουλής των Ελλήνων της Διασποράς, των Νομαρχιακών, Δημοτικών και Κοινοτικών Συμβουλίων αντιστοίχως.
1. Προσχέδια νόμου βρίσκονται υπό συζήτηση στα πλαίσια της Άνω Βουλής των Ελλήνων, της  Κάτω  Βουλής  των  Ελλήνων  της  Διασποράς,  των  Νομαρχιακών,  Δημοτικών  και Κοινοτικών Συμβουλίων μπορούν να τεθούν σε Λαϊκό Δημοψήφισμα, όταν αυτό προταθεί από έναν αριθμό υπογραφών όχι μικρότερο του δέκα τοις εκατό του συνόλου των εγγεγραμμένων στην αντίστοιχη εκλογική περιφέρεια που το ζητά και με την καταψήφιση ή υπερψήφισή τους, από την απόλυτη πλειοψηφία των έγκυρων ψηφοδελτίων και όταν σε αυτό προσέλθει τον
50+1% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων, της αντίστοιχης εκλογικής περιφέρειας.

2. Όταν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος αποβαίνει σε αποδοχή του σχεδίου νόμου, και εφόσον έχει προσέλθει σε αυτό το πενήντα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, το εν λόγω σχέδιο νόμου, επικυρώνεται ως ισχύων Νόμος.

3. Όταν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος αποβαίνει σε ανάκληση του σχεδίου νόμου, και εφόσον έχει προσέλθει σε αυτό το πενήντα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, το εν λόγω σχέδιο νόμου, ανακαλείται ως ισχύων Νόμος.


Άρθρο 92.

1. Οι διεθνείς συνθήκες, οι διεθνείς συμβάσεις ή οι διεθνείς οικονομικής φύσης συμφωνίες που αφορούν στην εθνική κυριαρχία ή που μεταβιβάζουν αρμοδιότητες σε υπερεθνικά Όργανα, τίθενται υποχρεωτικά σε Δημοψήφισμα.

Άρθρο 93.


Τίθενται σε Δημοψήφισμα για να ακυρωθούν εξ ολοκλήρου ή εν μέρει εκείνοι οι Νόμοι των οποίων η ακύρωση αποτελεί αίτημα κατόπιν πρωτοβουλίας ενός ποσοστού όχι μικρότερου από το δέκα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στο Ληξιαρχείο και στους εκλογικούς καταλόγους ή του Προέδρου της Δημοκρατίας ή της απόλυτης πλειοψηφίας της Άνω Βουλής των Ελλήνων.

Άρθρο 94.

1. Επίσης, μπορούν να τίθενται σε ακυρωτικά δημοψηφίσματα τα διατάγματα με ισχύ νόμου που εκδίδει ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κάνοντας χρήση της αρμοδιότητας που ορίζεται στο Άρθρο 178 του παρόντος Συντάγματος, όταν αυτό προκληθεί από ένα αριθμό όχι μικρότερο του δέκα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους.

2. Όταν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος αποβαίνει σε αποδοχή του Προεδρικού Διατάγματος, και εφόσον έχει προσέλθει σε αυτό το πενήντα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, το εν λόγω σχέδιο νόμου, επικυρώνεται ως ισχύων Νόμος.

3. Όταν το αποτέλεσμα του Δημοψηφίσματος αποβαίνει σε ανάκληση του Προεδρικού Διατάγματος, και εφόσον έχει προσέλθει σε αυτό το πενήντα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στους εκλογικούς καταλόγους, το εν λόγω σχέδιο νόμου, ανακαλείται ως ισχύων Νόμος.

Άρθρο 95.

Σε  κάθε  περίπτωση, για  την  ισχύ  του  ακυρωτικού Δημοψηφίσματος είναι  απαραίτητη η συμμετοχή τουλάχιστον του πενήντα τοις εκατό των εκλογέων που είναι εγγεγραμμένοι στο Ληξιαρχείο και στους εκλογικούς καταλόγους.

Άρθρο 96.

Δεν μπορούν να τεθούν σε ακυρωτικό Δημοψήφισμα οι Νόμοι που αφορούν στον προϋπολογισμό, αυτοί που επιβάλλουν ή τροποποιούν τη φορολογία, ούτε οι Νόμοι περί αμνηστίας   ή   εκείνοι   που   προστατεύουν,  εγγυώνται   ή   αναπτύσσουν  τα   ανθρώπινα δικαιώματα, όπως και οι Νόμοι που εγκρίνουν τις διεθνείς συνθήκες στο πλαίσιο του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών.

Άρθρο 97.

Δεν μπορεί να διεξαχθούν περισσότερα του ενός ακυρωτικά δημοψηφίσματα κατά την ίδια περίοδο για το ίδιο ζήτημα.


Δεν υπάρχουν σχόλια: