ΚΕΦΑΛΑΙΟ 65
Κοινωνικοοικονομικό καθεστώς και λειτουργία του Κράτους στην Οικονομία
Άρθρο 343.
1. Το κοινωνικοοικονομικό καθεστώς της Ελληνικής Δημοκρατίας, βασίζεται στις αρχές της κοινωνικής Δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της αποτελεσματικότητας, του ελεύθερου α- νταγωνισμού, της προστασίας του περιβάλλοντος, της παραγωγικότητας και της αλληλεγγύης, με σκοπό να διασφαλίζει την ολοκληρωμένη ανθρώπινη ανάπτυξη και μία αξιοπρεπή και ωφέλιμη διαβίωση για το κοινωνικό σύνολο.
2. Το Κράτος, από κοινού με την ιδιωτική πρωτοβουλία, προωθεί την αρμονική ανάπτυξη της εθνικής οικονομίας με σκοπό να παράγει πηγές εργασίας, υψηλή εθνική προστιθέμενη αξία, να ανυψώνει το επίπεδο ζωής του πληθυσμού και να ενισχύει την εθνική οικονομική κυριαρχία της χώρας, εγγυώμενο τη ασφάλεια δικαίου, τη σταθερότητα, το δυναμισμό, τη βιωσιμότητα, τη μονιμότητα και την ισότητα στην ανάπτυξη της οικονομίας, για να εξασφαλίζει μία δίκαιη διανομή του πλούτου μέσω ενός δημοκρατικού, συμμετοχικού και συναινετικού στρατηγικού σχεδιασμού.
Άρθρο 344.
Εθνικός Νόμος θεσμοθετεί τις συνθήκες για τη δημιουργία φορέων λειτουργικά αποκεντρωμένων για την πραγματοποίηση κοινωνικών ή εταιρικών δραστηριοτήτων, με σκοπό να διασφαλίζει την εύλογη οικονομική και κοινωνική παραγωγικότητα των δημόσιων πόρων που επενδύονται σε αυτές.
Άρθρο 345.
1. Το Κράτος διατηρεί την άσκηση της εμπορικής πολιτικής, για να υπερασπίζει τις οικονομικές ενέργειες των δημόσιων και ιδιωτικών εθνικών εταιρειών.
2. Δεν μπορεί να χορηγεί σε ξένα πρόσωπα, εταιρείες ή οργανισμούς καθεστώς περισσότερο ευνοϊκά από εκείνο που θεσπίζεται για τα εθνικά πρόσωπα, εταιρείες και οργανισμούς.
3. Οι ξένες επενδύσεις υπόκεινται στις ίδιες συνθήκες με τις εθνικές επενδύσεις.
Άρθρο 346.
1. Το Κράτος διατηρεί, μέσω του αντίστοιχου οργανικού νόμου, και για λόγους εθνικού συμφέροντος, τις βιομηχανίες, επιχειρήσεις, υπηρεσίες και αγαθά δημόσιου συμφέροντος και στρατηγικού χαρακτήρα.
2. Το Κράτος προωθεί την εθνική βιομηχανία πρώτων υλών που προέρχονται από την εκμετάλλευση των μη ανανεώσιμων φυσικών πόρων, με σκοπό να αφομοιώνει, να δημιουργεί και να ανανεώνει την τεχνολογία, να παράγει θέσεις εργασίας και οικονομικής ανάπτυξης, και να δημιουργεί πλούτο και ευημερία για το Λαό.
3. Το Κράτος ιδρύει και ελέγχει την Εθνική Φαρμακοβιομηχανία, έτσι ώστε αυτή να λειτουργεί ως θεσμός παρέμβασης στην εμπορία φαρμάκων, από ιδιωτικές, διεθνείς ή ιδιωτικές επιχειρήσεις.
Άρθρο 347.
Για λόγους εθνικής οικονομικής, πολιτικής κυριαρχίας και εθνικής στρατηγικής, το Κράτος διατηρεί τον έλεγχο της εξόρυξης πάσης φύσεως κοιτασμάτων, ευρισκομένων στον εθνικό γεωγραφικό χώρο.
Άρθρο 348.
1. Όλα τα ύδατα είναι δημόσια ιδιοκτησία του Έθνους, αναντικατάστατα για τη ζωή και την ανάπτυξη.
2. Ο Νόμος ορίζει τις απαραίτητες διατάξεις με σκοπό να εγγυάται την προστασία, την εκμετάλλευση και την ανάκτηση τους, σεβόμενο τις φάσεις του υδρολογικού κύκλου και τα κριτήρια διευθέτησης της περιοχής.
Άρθρο 349.
1. Το Κράτος προωθεί τη βιώσιμη γεωργία ως στρατηγική βάση της ολοκληρωμένης αγροτικής ανάπτυξης, με σκοπό να εγγυάται τη διατροφική ασφάλεια του πληθυσμού, που νοείται ως η επαρκής και σταθερή διάθεση τροφίμων στο εθνικό περιβάλλον και την έγκαιρη και μόνιμη πρόσβαση σε αυτά από πλευράς του καταναλωτικού κοινού.
2. Το Κράτος προωθεί κατά προτεραιότητα την βιολογική γεωργία και την ανάπτυξη των παραδοσιακών αγροτικών και κτηνοτροφικών ειδών.
3. Η διατροφική ασφάλεια επιτυγχάνεται αναπτύσσοντας και δίνοντας προτεραιότητα στην εσωτερική γεωργική και κτηνοτροφική παραγωγή, και νοείται ως τέτοια αυτή που προέρχεται από τις αγροτικές, τις κτηνοτροφικές, τις αλιευτικές και τις δραστηριότητες υδατοκαλλιεργειών.
4. Η παραγωγή τροφίμων είναι εθνικού συμφέροντος και θεμελιώδης για την οικονομική και κοινωνική ανάπτυξη του Έθνους. Για αυτούς τους σκοπούς, το Κράτος υπαγορεύει τα οικονομικά και εμπορικά μέσα, όπως και αυτά τεχνολογικής μεταφοράς, κατοχής γης, υποδομής, εκπαίδευσης ανθρώπινου δυναμικού και άλλα που είναι απαραίτητα για την επίτευξη στρατηγικής αυτοεφοδιασμού. Επιπλέον, προωθεί τις δραστηριότητες στα πλαίσια της εθνικής και διεθνούς οικονομίας για να αποκαθιστά τα ίδια τα μειονεκτήματα της αγροτικής δραστηριότητας.
5. Το Κράτος προστατεύει με τις Ένοπλες Δυνάμεις και με τις Δυνάμεις Ασφαλείας του, τις εγκαταστάσεις και τις κοινότητες των αγροτών και κτηνοτρόφων των παραμεθορίων περιοχών, καθώς και των αλιέων, καθώς και τις αλιευτικές περιοχές των υδάτων στα ελληνικά χωρικά ύδατα και στην ελληνική Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη.
Άρθρο 350.
Το Κράτος προωθεί τις συνθήκες για την ολοκληρωμένη αγροτική ανάπτυξη, με σκοπό να παράγει εργασία και να εγγυάται στον αγροτικό πληθυσμό ένα κατάλληλο επίπεδο ευημερίας, καθώς και την ένταξη του στην εθνική ανάπτυξη. Ομοίως υποβοηθά την αγροτική δραστηριότητα και την άριστη χρήση της γης μέσω της χορήγησης έργων υποδομής, του εφοδιασμού, των πιστώσεων, των υπηρεσιών εκπαίδευσης και τεχνικής υποστήριξης.
Άρθρο 351.
1. Το καθεστώς των μεγαλογεωκτημόνων, είναι αντίθετο στο κοινωνικό συμφέρον. Ο Νόμος διαθέτει τα αναγκαία σε φορολογικά μέτρα, για να επιβαρύνει με δασμούς τις ακαλλιέργητες γαίες, και θεσμοθετεί τα απαραίτητα μέσα για την τροποποίηση τους σε παραγωγικές οικονο- μικές μονάδες, εξαγοράζοντας ομοίως τα κομμάτια καλλιεργήσιμης αγροτικής γης από μη κατά κύριο επάγγελμα αγρότες και παραδίδοντάς τα με συμβολικές τιμές, σε κατά κύριο επάγγελμα αγρότες.
2. Οι αγρότες και οι κτηνοτρόφοι, έχουν δικαίωμα στην ιδιοκτησία γης, στις περιπτώσεις και τις ειδικές μορφές που ορίζει ο αντίστοιχος Νόμος.
3. Το Κράτος προστατεύει και προωθεί τους συνεταιριστικές και ιδιωτικές μορφές ιδιοκτησίας για να εγγυάται την αγροτική παραγωγή.
4. Το Κράτος φροντίζει για τη διευθέτηση των καλλιεργήσιμων γαιών για τη διασφάλιση του αγροτικού και διατροφικού του δυναμικού.
Άρθρο 352.
1. Το Κράτος προστατεύει και προωθεί τη μικρή και μεσαία επιχείρηση, τη βιοτεχνία, τη βιομηχανία, τους συνεταιρισμούς, τα ταμιευτήρια, τις συνεταιριστικές τράπεζες καθώς και τις οικογενειακές επιχειρήσεις, τις μικρές εταιρείες και οποιαδήποτε άλλη μορφή κοινοτικού συνεταιρισμού για την εργασία, την αποταμίευση και την κατανάλωση, υπό καθεστώς συλλογικής ιδιοκτησίας, με σκοπό να ενισχύει την οικονομική ανάπτυξη της χώρας, βασίζοντας την στη λαϊκή πρωτοβουλία.
2. Διασφαλίζεται η εκπαίδευση, η τεχνική υποστήριξη και η έγκαιρη χρηματοδότηση.
3. Το Κράτος προστατεύει και προωθεί την εμπορική Ναυτιλία. Για τον σκοπό αυτό, ο εκάστοτε Υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας, προέρχεται από τις τάξεις των Ελλήνων Εφοπλιστών, μετά από πρόταση από τους Κοινωνικούς Φορείς της εμπορικής μας ναυτιλίας, πέντε τουλάχιστον υποψηφίων στην ελληνική Κυβέρνηση, η οποία κάνει την τελική επιλογή.
Άρθρο 353.
Η χειροτεχνία και οι χαρακτηριστικές λαϊκές βιομηχανίες του Έθνους, απολαμβάνουν ειδικής προστασίας από το Κράτος, με σκοπό να διατηρούν την αυθεντικότητα τους, και διαθέτουν πιστωτικές διευκολύνσεις για να προωθείται την παραγωγή και το εμπόριο τους.
Άρθρο 354.
1. Ο τουρισμός είναι μία οικονομική δραστηριότητα εθνικού συμφέροντος και προτεραιότητας για τη χώρα στη στρατηγική της διαφοροποίησης και βιώσιμης ανάπτυξης.
2. Το Κράτος, ενισχύει κατά προτεραιότητα τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις που παράγουν προϊόντα προς χρήση από τον τουρισμό.
3. Το Κράτος φροντίζει για τη δημιουργία και την ενίσχυση του εθνικού τουριστικού τομέα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 66
Φορολογικό και νομισματικό καθεστώς. Το Καθεστώς του προϋπολογισμού.
Άρθρο 355.
1. Η φορολογική διαχείριση διέπεται και εκτελείται με βάση τις αρχές της φορολογικής αποδοτικότητας, της φερεγγυότητας, της διαφάνειας, της υπευθυνότητας και της ισορροπίας. Αυτή ισορροπεί στα πλαίσια ενός πολυετούς προϋπολογισμού κατά τέτοιο τρόπο, ώστε τα τακτικά έσοδα να είναι επαρκή για να καλύπτουν τα τακτικά έξοδα.
2. Η Κυβέρνηση, παρουσιάζει στην Άνω Βουλή των Ελλήνων, για επικύρωση, ένα πολυετές πλαίσιο για τη διαμόρφωση του προϋπολογισμού που θεσπίζει τα ανώτατα όρια εξόδων και ύπαρξης χρεών που πρέπει να προβλέπονται στους εθνικούς προϋπολογισμούς.
3. Τα έσοδα που παράγονται από την εκμετάλλευση του υπόγειου πλούτου και των μετάλλων, γενικά, συμβάλλουν στη χρηματοδότηση πραγματικών παραγωγικών επενδύσεων, στην εκπαίδευση και στην υγεία.
4. Οι αρχές και οι διατάξεις που θεσπίζονται για την εθνική οικονομική και χρηματοδοτική διοίκηση καθορίζουν και εκείνες των Νομαρχιών, των Δήμων και των Κοινοτήτων, όταν είναι εφαρμόσιμες.
Άρθρο 356.
1. Το Δημόσιο χρέος, δεν μπορεί να ξεπερνά το ……………………………… του Ακαθάριστου
Εθνικού Προϊόντος.
2. Το Κράτος δεν αναγνωρίζει άλλες υποχρεώσεις εκτός από αυτές που αναλαμβάνονται από τα νόμιμα Όργανα της Δημοκρατίας τα οποία ορίζονται από το Σύνταγμα.
Άρθρο 357.
1. Η οικονομική και χρηματοδοτική διοίκηση του Κράτους διέπεται από προϋπολογισμό εγκεκριμένο ετησίως διά νόμου. Η Κυβέρνηση παρουσιάζει στην Άνω Βουλή των Ελλήνων, στην κατάλληλη στιγμή που υποδεικνύει ο οργανικός Νόμος της Άνω Βουλής των Ελλήνων, το σχέδιο Νόμου του Προϋπολογισμού.
2. Αν η Κυβέρνηση, για οποιοδήποτε λόγο δεν παρουσιάσει στην Άνω Βουλή των Ελλήνων το σχέδιο Νόμου του Προϋπολογισμού μέσα στο νόμιμα καθορισμένο χρονικό διάστημα, ή αν αυτό απορριφθεί από την Άνω Βουλή των Ελλήνων, ο Πρωθυπουργός εκπίπτει του αξιώματός του και αντικαθίσταται σύμφωνα με τις διατάξεις του παρόντος Συντάγματος.
3. Η Κυβέρνηση είναι υποχρεωμένη με την παρουσίαση του πολυετούς πλαισίου του προϋπολογισμού, του ειδικού νόμου για το δημόσιο χρέος και του ετήσιου προϋπολογισμού, να καθιστά σαφείς τους μακροπρόθεσμους σκοπούς για τη φορολογική πολιτική, και να εξηγεί πώς αυτοί οι σκοποί πραγματοποιούνται σύμφωνα με τις αρχές της φορολογικής υ- πευθυνότητας και ισορροπίας.
Άρθρο 357.
1. Δε γίνεται κανένα είδους έξοδο που δεν έχει προβλεφθεί από τον προϋπολογισμό.
2. Μπορούν να διαταχθούν επιπρόσθετες πιστώσεις στον προϋπολογισμό για απαραίτητα μη προβλεπόμενα έξοδα ή των οποίων τα κονδύλια καταλήγουν ανεπαρκή, με την προϋπόθεση ότι η Τράπεζα της Ελλάδος διαθέτει πόρους για να καλύψει την αντίστοιχη δαπάνη. Γι' αυτόν το σκοπό, απαιτείται η προηγούμενη θετική εισήγηση του Γενικού Λογιστηρίου του Κράτους και η εξουσιοδότηση της Άνω Βουλής των Ελλήνων με απόλυτη πλειοψηφία των βουλευτών της Άνω Βουλής των Ελλήνων.
Άρθρο 358.
1. Στους ετήσιους δημόσιους προϋπολογισμούς εξόδων, σε όλα τα επίπεδα διακυβέρνησης, καθορίζονται με σαφή τρόπο, για κάθε πίστωση του προϋπολογισμού, ο ειδικός σκοπός στον οποίο απευθύνεται κάθε πιστωτικό κονδύλι, τα συγκεκριμένα αναμενόμενα αποτελέσματα και οι Δημόσιοι Λειτουργοί που είναι υπεύθυνοι γι' αυτά. Αυτά τα αποτελέσματα καθορίζονται σε ποσοτικούς όρους, μέσω μετρητών απόδοσης, με την προϋπόθεση ότι αυτό είναι τεχνικά δυνατό.
2. Η Κυβέρνηση, μέσα στους μετέπειτα έξι μήνες της προθεσμίας του ετήσιου φορολογικού έτους, παρουσιάζει στην Άνω Βουλή των Ελλήνων την αναφορά εσόδων και το ισοζύγιο της εκτέλεσης του προϋπολογισμού που αντιστοιχεί στο προαναφερθέν έτος.
Τμήμα δεύτερο: Φορολογικό σύστημα
Άρθρο 359.
Το φορολογικό σύστημα εξασφαλίζει τη δίκαιη διανομή των δημόσιων καθηκόντων σύμφωνα με την οικονομική ικανότητα του φορολογούμενου, λαμβάνοντας υπ' όψιν την
προοδευτικότητα, όπως και την προστασία της εθνικής οικονομίας και την ανύψωση του βιοτικού επιπέδου του πληθυσμού, γι’ αυτό στηρίζεται σε ένα αποτελεσματικό σύστημα είσπραξης φόρων.
Άρθρο 360.
1. Δεν μπορούν να επιβάλλονται φόροι, τέλη, ούτε συνεισφορές που δεν ορίζονται από το νόμο ούτε να επιτρέπονται εξαιρέσεις ή εκπτώσεις ούτε άλλου είδους φορολογικά κίνητρα, παρά μόνο στις περιπτώσεις που προβλέπουν οι Νόμοι.
2. Κανένας φόρος δεν μπορεί να έχει ως αποτέλεσμα την κατάσχεση της πρώτης κατοικίας του πολίτη.
3. Δεν μπορούν να εξοφλούνται οι φορολογικές υποχρεώσεις με προσωπικές υπηρεσίες. Η φοροδιαφυγή, τιμωρείται ποινικά και με κατάσχεση της κινητής και ακίνητης περιουσίας του οφειλέτη, πλην της πρώτης του κατοικίας.
4. Στην περίπτωση των δημόσιων λειτουργών, αιρετών και διορισμένων, ορίζεται η διπλάσια ποινή.
5. Κάθε φορολογικός Νόμος ορίζει το χρονικό διάστημα που τίθεται σε ισχύ. Εν απουσία του, επεκτείνεται σε εξήντα συναπτές ημέρες. Αυτή η διάταξη δεν περιορίζει τις έκτακτες εξουσίες που αποφασίζει η Κυβέρνηση, στις προβλεπόμενες περιπτώσεις του παρόντος Συντάγματος.
6. Η εθνική φορολογική διοίκηση απολαμβάνει τεχνικής, λειτουργικής και οικονομικής αυτονομίας, σύμφωνα με την έγκριση της Άνω Βουλής των Ελλήνων.
Τμήμα τρίτο: Εθνικό νομισματικό σύστημα
Άρθρο 361.
1. Οι νομισματικές αρμοδιότητες της Κυβέρνησης ασκούνται με αποκλειστικό και υποχρεωτικό τρόπο από την Τράπεζα της Ελλάδος.
2. Ο θεμελιώδης σκοπός της Τράπεζας της Ελλάδος είναι να επιτυγχάνει τη σταθερότητα των τιμών και να διατηρεί την εσωτερική και εξωτερική αξία της νομισματικής μονάδας.
3. Η νομισματική μονάδα της Ελληνικής Δημοκρατίας, είναι η δραχμή. Σε περίπτωση που θε- σμοθετηθεί ένα κοινό νόμισμα στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής Ένωσης ή άλλων διεθνών συμφωνιών, μπορεί να υιοθετηθεί το νόμισμα που αποτελεί αντικείμενο μίας συνθήκης που υπογράφει η Δημοκρατία, με την προϋπόθεση ότι η διάθεση και η ρευστότητά του, ελέγχεται από την Τράπεζα της Ελλάδος.
4. Η Τράπεζα της Ελλάδος, είναι νομικό πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου με αυτονομία για τη διατύπωση και την άσκηση της πολιτικής που υπάγεται στην αρμοδιότητα της.
5. Η Τράπεζα της Ελλάδος, ασκεί τις λειτουργίες της σε συντονισμό με τη γενική οικονομική πολιτική, για να επιτυγχάνει τους ανώτατους σκοπούς του Κράτους και του Έθνους.
6. Για την επαρκή εκπλήρωση του σκοπού της, η Τράπεζα της Ελλάδος έχει ανάμεσα στις λειτουργίες της την υποχρέωση και το καθήκον να διατυπώνει και να υλοποιεί τη νομισματική πολιτική, να συμμετέχει στο σχεδιασμό της και να υλοποιεί την πολιτική ξένου νομισματικού συναλλάγματος, να ρυθμίζει το νόμισμα, την πίστωση και το ύψος του επιτοκίου, να διοικεί τα αποθέματα και κάθε άλλη λειτουργία που ορίζει ο Νόμος.
7. Επικεφαλής της Τράπεζας της Ελλάδος, τοποθετείται Διοικητής, μετά από πρόταση της Κυβέρνησης και έγκριση του διορισμού του από την απόλυτη πλειοψηφία της Άνω Βουλής των Ελλήνων.
Άρθρο 362.
1. Η Τράπεζα της Ελλάδος διέπεται από την αρχή δημόσιας ευθύνης, και για το σκοπό αυτό δημοσιεύει έκθεση απολογισμού των ενεργειών, των στόχων και των αποτελεσμάτων των πολιτικών της, ενώπιον της Άνω Βουλής των Ελλήνων.
2. Δημοσιεύει περιοδικές αναφορές για τη συμπεριφορά των μακροοικονομικών μεταβλητών της χώρας και για τα υπόλοιπα ζητήματα που της ζητούνται και συμπεριλαμβάνει τις αναλύσεις που επιτρέπουν την αξιολόγηση της.
3. Η μη τήρηση των σκοπών και των στόχων άνευ δικαιολογημένης αιτίας, έχει ως αποτέλεσμα την παύση της Διοίκησής της καθώς και ποινικές, αστικές και διοικητικές κυρώσεις, σύμφωνα με το νόμο.
4. Η Τράπεζα της Ελλάδος, υπόκειται στο μεταγενέστερο έλεγχο του Συμβουλίου της Επικρατείας και στην επιθεώρηση και επιτήρηση του Δημόσιου Οργανισμού Τραπεζικής Ε- ποπτείας, ο οποίος υποβάλλει στην Άνω Βουλή των Ελλήνων αναφορές των επιθεωρήσεων που πραγματοποιεί.
5. Ο προϋπολογισμός των λειτουργικών εξόδων της Τράπεζας της Ελλάδος, απαιτεί τη συζήτηση και την έγκριση της Βουλής των Ελλήνων και οι λογαριασμοί και οι ισολογισμοί της υπόκεινται σε έλεγχο με τους όρους που ορίζει ο Νόμος.
Τμήμα τέταρτο: Μακροοικονομικός συντονισμός
Άρθρο 363.
1. Το Κράτος οφείλει να προωθεί και να υπερασπίζει την οικονομική σταθερότητα, να αποτρέπει την οικονομική ευπάθεια και να φροντίζει για τη σταθερότητα στο νόμισμα και τις τιμές, για να διασφαλίζει την κοινωνική ευημερία.
2. Το υπουργείο που είναι αρμόδιο για τα οικονομικά ζητήματα και η Τράπεζα της Ελλάδος συνεισφέρουν στην εναρμόνιση της φορολογικής πολιτικής με τη νομισματική πολιτική, διευκολύνοντας την επίτευξη των μακροοικονομικών σκοπών.
3. Στην άσκηση των λειτουργιών της, η Τράπεζα της Ελλάδος δεν υπάγεται σε εντολές του Πρωθυπουργού και δεν μπορεί να προσυπογράφει ή να χρηματοδοτεί ελλειμματικές φορολογικές πολιτικές.
4. Η συντονισμένη ενέργεια του Πρωθυπουργού και της Τράπεζας της Ελλάδος επιτυγχάνεται μέσω μιας ετήσιας συμφωνίας πολιτικών γραμμών, στην οποία θεσπίζονται οι τελικοί σκοποί ανάπτυξης και οι κοινωνικές της επιπτώσεις, το εξωτερικό ισοζύγιο και ο πληθωρισμός, που αφορούν στις πολιτικές φορολογίας, ξένου συναλλάγματος και νομισματικής μονάδας, καθώς και τα επίπεδα των ενδιάμεσων και των αποφασιστικών μεταβλητών που απαιτούνται για να πραγματοποιηθούν οι προαναφερόμενοι τελικοί σκοποί.
5. Η προαναφερθείσα συμφωνία υπογράφεται από τον Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος και από τον εκπρόσωπο του αρμόδιου υπουργείου για τα οικονομικά ζητήματα, και κοινοποιείται τη στιγμή της έγκρισης του προϋπολογισμού από την Βουλή των Ελλήνων.
6. Είναι ευθύνη των θεσμών που προσυπογραφούν τη συμφωνία να συνάδουν οι πολιτικές πράξεις προς τους σκοπούς τους. Στην προαναφερθείσα συμφωνία καθορίζονται τα αναμενόμενα αποτελέσματα, οι πολιτικές και οι πράξεις που προορίζονται για την επίτευξη τους.
7. Νόμος ορίζει τα χαρακτηριστικά της ετήσιας συμφωνίας οικονομικής πολιτικής και τους μηχανισμούς της έκθεσης απολογισμού.
Άρθρο 364.
Ορίζεται δια νόμου ένα κονδύλι μακροοικονομικής σταθεροποίησης προορισμένο να εγγυάται τη σταθερότητα των εξόδων του Κράτους στο κοινοτικό, δημοτικό, νομαρχιακό και εθνικό επίπεδο, εν όψει των διακυμάνσεων των τακτικών εσόδων. Οι κανόνες λειτουργίας του κονδυλίου έχουν ως βασικές αρχές την αποδοτικότητα, την ισότητα και τη μη διάκριση μεταξύ των δημόσιων φορέων που αποφέρουν πόρους σε αυτό.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 67
Εθνική ασφάλεια. Γενικές Διατάξεις Άρθρο 365.
1. Η ασφάλεια του έθνους είναι ουσιαστική αρμοδιότητα και ευθύνη του Κράτους, βασισμένη στην ολοκληρωμένη ανάπτυξη αυτής, και η προάσπιση της είναι ευθύνη των πολιτών της Ελλάδος, όπως επίσης των φυσικών και νομικών προσώπων, τόσο του δημοσίου δικαίου ό- σο και του ιδιωτικού, που βρίσκονται στον εθνικό γεωγραφικό χώρο.
2. Κεντρικό δόγμα της Άμυνας του Έθνους, είναι η Παλλαϊκή Άμυνα.
Άρθρο 366.
1. Το Συμβούλιο Εθνικής Άμυνας είναι το ανώτατο συμβουλευτικό όργανο για τον προγραμματισμό και τη γνωμοδότηση του Προέδρου της Δημοκρατίας σε ζητήματα που συσχετίζονται με την καθολική άμυνα του Έθνους, την κυριαρχία του και την ακεραιότητα του γεωγραφικού του χώρου.
2. Προεδρεύει σε αυτό ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, και το αποτελούν επίσης, ο Πρωθυπουργός, ο Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων, ο Πρόεδρος του Συμβουλίου της Δημοκρατίας, οι Υπουργοί Άμυνας, Εσωτερικών, Εξωτερικών, ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, οι Αρχηγοί των Τεσσάρων Κλάδων των Ενόπλων Δυνάμεων, (Στρατός, Ναυτικό, Αεροπορία, Ειδικές Δυνάμεις), ο Αρχηγός της Εθνοφρουράς, ο Αρχηγός της Εθνικής Αστυνομίας και ο Διοικητής της Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών.
3. Οργανικός Νόμος ορίζει την οργάνωση και στελέχωσή του Συμβουλίου Εθνικής Άμυνας.
Άρθρο 367.
1. Μόνο το Κράτος μπορεί να κατέχει και να χρησιμοποιεί όπλα πολέμου.
2. Όσα υπάρχουν, κατασκευάζονται ή εισάγονται στη χώρα γίνονται περιουσία της
Δημοκρατίας χωρίς αποζημίωση ή δίκη.
3. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, το Υπουργείο Εσωτερικών και το Υπουργείο Δικαιοσύνης κατά περίπτωση είναι οι αρμόδιοι θεσμοί, για να ρυθμίζεται και να ελέγχεται, η κατασκευή, η ει- σαγωγή, η εξαγωγή, η αποθήκευση, η διέλευση από τον εθνικό χώρο, η καταχώρηση, ο έ- λεγχος, η επιθεώρηση, το εμπόριο, η κατοχή και η χρήση άλλων όπλων, πυρομαχικών ή εκρηκτικών υλών.
4. Δύνανται και υποχρεούνται να διατηρούν τον αντίστοιχο στην ειδικότητά τους οπλισμό και πυρομαχικά κατ’ οίκον, όλοι οι Έλληνες Πολίτες οι οποίοι συμμετέχουν στην Εθνοφρουρά, ή παραμένουν στη διάθεση των Ενόπλων Δυνάμεων, στο πλαίσιο του αμυντικού Δόγματος της Παλλαϊκής Άμυνας. Κανονισμός των Ενόπλων Δυνάμεων ορίζει τους μηχανισμούς διάθεσης όπλων πολέμου στους Πολίτες μέλη της Εθνοφρουράς και σε αυτούς που συμμετέχουν στις Ένοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο του Δόγματος της Παλλαϊκής Άμυνας.
Άρθρο 368.
Η Κυβέρνηση, διατηρεί την αρχειοθέτηση και την κοινοποίηση εκείνων των ζητημάτων που έχουν άμεση σχέση με τον προγραμματισμό και την εκτέλεση επιχειρήσεων σχετικών με την ασφάλεια του Έθνους, με τους όρους που ορίζει ο Νόμος.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 68
Αρχές της Ασφάλειας και Άμυνας του Έθνους.
Άρθρο 369.
1. Η ασφάλεια του έθνους βασίζεται στη συνυπευθυνότητα Κράτους και της ελληνικής κοινωνίας, για την εκπλήρωση των αρχών της ανεξαρτησίας, της δημοκρατίας, της ισότητας, της ειρήνης, της ελευθερίας, της Δικαιοσύνης, της αλληλεγγύης, της διατήρησης και προαγωγής του περιβάλλοντος και της επιβεβαίωσης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, όπως επίσης βασίζεται στην προοδευτική ικανοποίηση των ατομικών και συλλογικών αναγκών των πολιτών της Ελλάδος, στη βάση μίας βιώσιμης και παραγωγικής ανάπτυξης με πλήρη κάλυψη των αναγκών της.
2. Η αρχή της εθνικής ενότητας και συνυπευθυνότητας ασκείται στο οικονομικό, κοινωνικό, πολιτικό, πολιτιστικό, γεωγραφικό, περιβαλλοντικό και στρατιωτικό πεδίο.
Άρθρο 370.
Η περιφρούρηση των συνόρων αποτελεί προτεραιότητα για την τήρηση και την εφαρμογή των αρχών της ασφάλειας του Έθνους. Γι' αυτόν το σκοπό, θεμελιώνεται ζώνη ασφάλειας συνόρων, της οποίας η έκταση, το ειδικό οικονομικό και κοινωνικό καθεστώς, η εγκατάσταση κατοίκων και η χρησιμοποίηση ρυθμίζονται από το νόμο, προστατεύοντας παράλληλα τους εθνικούς δρυμούς και το φυσικό περιβάλλον διαβίωσης των κατοίκων των παραμεθορίων περιοχών που είναι εγκατεστημένοι εκεί.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 69
Ένοπλες Δυνάμεις.
Άρθρο 371.
1. Οι Ένοπλες Δυνάμεις, αποτελούν θεσμό, χωρίς πολιτική ένταξη, οργανωμένο από το Κράτος για να εγγυούνται την εθνική ανεξαρτησία και κυριαρχία και να εξασφαλίζουν την ακεραιότητα του γεωγραφικού χώρου μέσω της στρατιωτικής άμυνας και της ενεργούς συμμετοχής στην εθνική ανάπτυξη, σύμφωνα με το παρόν Σύνταγμα και το νόμο.
2. Για την εκπλήρωση των λειτουργιών της βρίσκεται στην αποκλειστική υπηρεσία του
Έθνους και σε καμία περίπτωση σε εκείνη προσώπων ή κομματικής πολιτικής.
3. Τα βασικά της θεμέλια είναι η πειθαρχία στους ανωτέρους, η υπακοή στους Νόμους και η τήρηση των αρχών του Συντάγματος.
4. Οι Ένοπλες Δυνάμεις αποτελούνται από το Στρατό Ξηράς, το Πολεμικό Ναυτικό, την Πολεμική Αεροπορία, τις Ειδικές Δυνάμεις και την Εθνοφρουρά, που λειτουργούν με ολοκληρωμένο τρόπο μέσα στα πλαίσια της αρμοδιότητας τους για την εκπλήρωση της αποστολής τους, με ένα δικό τους καθεστώς ολοκληρωμένης κοινωνικής ασφάλειας, όπως ορίζεται από τον αντίστοιχο τους οργανικό νόμο.
5. Όλοι οι Έλληνες Πολίτες, υποχρεούνται να υπηρετούν στις Ένοπλες Δυνάμεις της χώρας. Οι εξαιρέσεις από την υποχρέωση αυτή, καθορίζονται από αρμόδια αρχή, εποπτευόμενη από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
6. Από την απόλυσή τους από τις Ένοπλες Δυνάμεις, έως και την ηλικία των σαράντα πέντε ετών, όλοι οι Έλληνες Πολίτες, συμμετέχουν στην εκπαίδευση των όπλων στα οποία υπηρέτησαν και σε ετήσια βάση.
Άρθρο 372.
1. Ο Στρατός Ξηράς, το Πολεμικό Ναυτικό, η Πολεμική Αεροπορία και οι Ειδικές Δυνάμεις, έ- χουν ως ουσιαστική ευθύνη τον προγραμματισμό, την εκτέλεση και τον έλεγχο των στρατιωτικών επιχειρήσεων που απαιτούνται για την υπεράσπιση του Έθνους.
2. Η Εθνοφρουρά συνεργάζεται για την ανάπτυξη των προαναφερθέντων επιχειρήσεων και έχει ως βασική της ευθύνη την καθοδήγηση των επιχειρήσεων που απαιτούνται για τη οργάνωση της πολιτικής άμυνας της χώρας καθώς και την προστασία των χερσαίων και θαλάσσιων συνόρων.
3. Η Εθνοφρουρά, αποτελείται από Πολίτες που υπηρέτησαν στις Ένοπλες Δυνάμεις ως Κληρωτοί, με επικεφαλής Έφεδρους Αξιωματικούς και στρατιωτικούς συμβούλους, μόνιμους Αξιωματικούς των Ενόπλων Δυνάμεων. Οργανικός Νόμος του Υπουργείου Άμυνας, ρυθμίζει τους τρόπους συμμετοχής των Πολιτών στην Εθνική Άμυνα, την εκπαίδευσή τους και την ανέλιξή τους στα αξιώματα των Εφέδρων Αξιωματικών και Υπαξιωματικών, ως και την αξιολόγησή τους για την κατ’ οίκον διατήρηση όπλων πολέμου.
Άρθρο 373.
1. Τα στελέχη των Ενόπλων Δυνάμεων, που είναι εν ενεργεία έχουν δικαίωμα ψήφου σύμφωνα με το νόμο, όμως τους απαγορεύεται να καταλαμβάνουν θέσεις λαϊκής εκλογής, είτε να συμμετέχουν σε πράξεις πολιτικής προπαγάνδας, πολιτικής ένταξης ή πολιτικού προσηλυτισμού.
2. Εξαιρούνται από την παράγραφο 1 του άρθρου 373, τα στελέχη της Εθνοφρουράς και των πολιτών που είναι ενταγμένοι στις Ένοπλες Δυνάμεις, στο πλαίσιο του Δόγματος της Παλλαϊκής Άμυνας,
Άρθρο 374.
1. Οι στρατιωτικές προαγωγές αποκτούνται αξιοκρατικά, ιεραρχικά και βάσει κενών θέσεων. Υπάγονται στην αποκλειστική αρμοδιότητα των Ενόπλων Δυνάμεων και ρυθμίζονται από τον αντίστοιχο νόμο.
2. Η επιτροπή Κρίσεων των Ανώτατων Αξιωματικών των Ενόπλων Δυνάμεων, ορίζεται αποκλειστικά από τον Αρχηγό ΓΕΕΘΑ.
3. Ο Αρχηγός ΓΕΕΘΑ, ορίζεται αποκλειστικά από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 70
Όργανα της ασφάλειας του πολίτη.
Άρθρο 375.
Η Δημοκρατία για να διατηρεί τη δημόσια τάξη, να προστατεύει τους Πολίτες, τις οικίες και τις οικογένειες, να στηρίζει τις αποφάσεις των αρμόδιων αρχών και να διασφαλίζει την ειρηνική απόλαυση των συνταγματικών εγγυήσεων και δικαιωμάτων, σύμφωνα με το νόμο, διαθέτει:
1. Ένα σώμα Εθνικής Υπηρεσίας Πληροφοριών, υπαγόμενο στον Πρόεδρο της Δημοκρατίας.
2. Ένα ομοιόμορφο σώμα Ελληνικής Αστυνομίας, υπαγόμενο στο Υπουργείο Εσωτερικών.
2. Ένα ομοιόμορφο σώμα Ελληνικής Λιμενικής Αστυνομίας, υπαγόμενο στο Υπουργείο
Εμπορικής Ναυτιλίας.
3. Ένα Σώμα Επιστημονικών, Ποινικών και Εγκληματολογικών Ερευνών, υπαγόμενο στο
Υπουργείο Εσωτερικών.
4. Ένα Σώμα Εσωτερικών Υποθέσεων Διοικητικού, Πειθαρχικού και Ποινικού Ελέγχου των
Δυνάμεων Ασφαλείας, υπαγόμενο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
5. Ένα Σώμα Δικαστικής Αστυνομίας και φύλαξης των Σωφρονιστικών Καταστημάτων,
υπαγόμενο στο Υπουργείο Δικαιοσύνης.
6. Ένα Σώμα Αγρονομίας-Δασονομίας, υπαγόμενο στο Υπουργείο Γεωργίας.
7. Ένα Πυροσβεστικό Σώμα και ένα Σώμα Διοίκησης Εκτάκτων Αναγκών πολιτικού, όχι στρατιωτικού, χαρακτήρα, υπαγόμενο στο Υπουργείο Εσωτερικών.
8. Μία οργάνωση πολιτικής προστασίας και διοίκησης καταστροφών, υπαγόμενο στο
Υπουργείο Εσωτερικών.
9. Τα Όργανα ασφάλειας του πολίτη έχουν πολιτικό, όχι στρατιωτικό, χαρακτήρα και σέβονται την ανθρώπινη αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα, χωρίς καμία διάκριση.
10. Των κατά Νομό υπηρεσιών ασφαλείας, προΐσταται ο Αιρετός Εισαγγελέας.
11. Όλες οι Αρχές Ασφαλείας, διέπονται από πολιτικούς και σε καμία περίπτωση από
Στρατιωτικούς κανόνες.
12. Το Κεντρικό Συντονιστικό Όργανο Τάξης και Ασφάλειας, το οποίο υπάγεται στις αρμοδιότητες του Προέδρου της Δημοκρατίας, το οποίο συγκαλείται και συνέρχεται στις περιπτώσεις έκτακτων αναγκών από φυσικές καταστροφές, κατάσταση έκτακτης ανάγκης, κατάσταση πολιορκίας και πολέμου, είναι το ανώτατο όργανο της Τάξης και της Ασφάλειας της Δημοκρατίας.
13. Το Κεντρικό Συντονιστικό Όργανο Τάξης και Ασφάλειας, αποτελείται από τους εκπροσώπους των Αρχών Τάξης και Ασφάλειας, όπως αυτά ορίζονται στις παραγράφους, 1,
2, 3, 4, 5, 6, 7 και 8 του παρόντος άρθρου του Συντάγματος, τον αρμόδιο Υπουργό Εσωτερικών και τον αρχηγό ΓΕΕΘΑ. Στο ΚΕ.ΣΥ.Ο.ΤΑ.ΑΣ., προεδρεύει και προΐσταται ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας, ο οποίος έχει και τον καθοριστικό λόγο, στις λήψεις αποφάσεων.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 71
Εγγύηση του παρόντος Συντάγματος
Άρθρο 376.
1. Το παρόν Σύνταγμα δε χάνει την ισχύ του, αν σταματήσει να τηρείται λόγω πράξεων βίας ή γιατί έχει αναιρεθεί από οποιοδήποτε άλλο μέσο διαφορετικό από αυτό που προβλέπει το ίδιο. Γι' αυτό το ενδεχόμενο, κάθε Πολίτης που διαθέτει ή έχει αρμοδιότητα, έχει το καθήκον να συνεργάζεται για την επαναφορά της αποτελεσματικής του ισχύος.
2. Η τροποποίηση του παρόντος Συντάγματος, είναι αποκλειστική αρμοδιότητα του ελληνικού
Λαού.
3. Για την τροποποίηση των άρθρων του παρόντος συντάγματος, απαιτούνται να προσέλθουν στο σχετικό Δημοψήφισμα το 80% των εγγεγραμμένων ψηφοφόρων της Επικράτειας και να υπερψηφίσουν την τροποποίηση, τα 2/3 των εγκύρων ψήφων.
Άρθρο 377.
1. Όλοι οι δικαστές της Δημοκρατίας, στην έκταση των αρμοδιοτήτων τους και σύμφωνα με τα προβλεπόμενα του παρόντος Συντάγματος και του νόμου, έχουν ως υποχρέωση να διασφαλίζουν την ακεραιότητα του παρόντος Συντάγματος.
2. Σε περίπτωση ασυμφωνίας μεταξύ του παρόντος Συντάγματος και ενός νόμου ή άλλου νομικού κανόνα, εφαρμόζονται οι συνταγματικές διατάξεις, και αντιστοιχεί στα Δικαστήρια για οποιαδήποτε περίπτωση, ακόμη και αυτεπάγγελτα, να αποφασίζουν αναλόγως.
3. Αντιστοιχεί αποκλειστικά στο Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο, ως συνταγματική δικαιοδοσία, να κηρύσσει την ακυρότητα των νόμων και των λοιπών πράξεων των οργάνων που ασκούν τη Δημόσια Εξουσία που έχουν εκδοθεί σε εκτέλεση, άμεσα και έμμεσα του παρόντος Συντάγματος, ή που έχουν τυπική ισχύ νόμου, όταν έρχονται σε αντίθεση με αυτό.
Άρθρο 378.
Ακροτελεύτια διάταξη
Ακροτελεύτια διάταξη
1. Το Σύνταγμα αυτό, που ψηφίστηκε από την ……………………………. υπογράφεται από τον Πρόεδρο της ……………………………………………………, δημοσιεύεται από τον προσωρινό Πρόεδρο της Δημοκρατίας στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως και αρχίζει να ισχύει από τις ………………………..
2. Ο σεβασμός στο Σύνταγμα και τους νόμους που συμφωνούν με αυτό και η αφοσίωση στην
Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελούν θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
3. Ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία.
4. Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου